колено сущ тез, тез буыны
коленопреклонение сущ тез чүгеп тору, тез чүгү, тезләнү
коленчатый пр буынлы, терсәкле
колесить гл әйләнеп йөрү ♦ Колесить по деревне. – Авыл буйлап әйләнеп йөрү.
колесо сущ тәгәрмәч, көпчәк
колея сущ тәгәрмәч эзе
колики сущ чәнчү, чәнчеп алу
количество сущ микъдар, сан
колкий пр ярылучан, тиз ярылучан; ватылучан ♦ Колкое стекло. – Ватылучан пыяла.
колкость сущ зәһәрлек, чәнчүчәнлек
коллега сущ хезмәттәш
колобродить гл тик (буталып) йөрү
коловорот сущ борау
колода сущ түмәр, бүкән, кискә
колодец сущ кое ♦ Глубокий колодец. – Тирән кое.
колодка сущ калып; кыса
колокол сущ чаң, кыңгырау
колокольня сущ чиркәү манарасы
колокольчик сущ 1. кыңгырау; 2. ботан кыңгырау чәчәк
колонка сущ (в газете) багана
колонна сущ 1. (машин) кәрван; 2. (здания) терәк, багана
колос сущ башак, баш
колосистый пр зур башаклы
колоситься гл башаклану ♦ Рожь заколосилась. – Арыш башаклана башлады.
колосс сущ гаять зур
колоссальный пр бик зур, ифрат (гаять, галәмәт) зур ♦ Колоссальное здание. – Галәмәт
зур бина.
колотить гл сугу, шакылдату, кагу
колотиться гл бәрелү, дөп-дөп тибү
колотушка сущ тукмак
колотый пр ярылган, туракланган ♦ Колотые дрова. – Ярылган утын.
колоть гл 1. яру, вату; тураклау; 2. чәнчү
колоться гл ярылу, ватылу
колпак сущ калфак
колун сущ колун, калын балта, утын балтасы
колченогий пр аксак, чатан
колыбель сущ бишек, бәллү
колыбельный пр бишек ... ♦ Колыбельная песня. – Бишек җыры.
колымага сущ зур авыр арба
колыхать гл тирбәтү, селкетү, сайкалдыру, җилфердәтү
колыхаться гл тирбәлү, селкенү, чайкалу ♦ Флаг колышется на ветру. – Байрак җилдә
чайкала.
колышек сущ кеченә казык, казыкчык
кольнуть гл чәнчеп алу
кольцевать гл боҗралау
кольцо сущ боҗра; балдак (колечко)
кольчатый пр боҗралардан тора торган
кольчуга сущ көбә, көбә кием
колючий пр чәнечкеле ♦ Колючая проволока. – Чәнечкеле тимерчыбык.
колючка сущ чәнечке, энә, шырпы
коляска сущ сиртмәле арба
ком сущ кантар, төер, кисәк