Бiрыла М.В. Беларуская антрапанiмiя. 2. Прозвiшчы, утвораные ад апелятыўнай лексiкi

Подождите немного. Документ загружается.

ГУГНЯ

параўн.

рэг. гугна

'гугнявы'

(Нас),

гугняць

'гаварыць

у нос' (БРС, КСЧ,

Бяльк.).—

Гугня, Гугнін.

Рус.

у XVII ст. Гугня (Туп.)

ГУГУН.—

Гугуноў.

Параўн.

ГУГНЯ

ГУД,

памянш.

ГУДОК, ГУДКО

'гудзенне,

гул'

(БРС),

літ.

^айаз 'беларус'.— Гуд, ГудбвІч; Гуддк; Гудкб, Гуд-

кдў.

Бел. у XVIII ст. Гудко (БА, I, 209). Укр. у XVII ст.

Кгуд

(Туп.).

СРП Гудов, ?Гудан, Гуденко, Гудзенко,

Гудков,

Гудкевт, Гудовскіій. СЛП Гудас

*ГУДАР'ЯН.—

Гудар'ян

*ГУДАЧ

параўн.

укр. гудак

'музыкант,

скрыпач'

(Грынч.)-—

Гудач

ГУДВІЛА,

відаць,

са ст. літ. двухчленнага УІ *Опйт-

Іаз

параўн.

Оей^ііаз (Атр., II,

14).—

Гудвіла, Гудвіловіч

ГУДЗЕНЬ

ад гудзець?—Гудзень,

магчыма,

выніку

асваення

ЛП Гуденас

*ГУДЗЬ.—

Гудзь у

выніку

асваення

ЛП

Гудіс

*ГУДОЙЦЬ.—

Гудойць у

выніку

асваення

ЛП Гудай-

ТІС

ГУДЫМА

параўн.

укр. гудіімець 'воўк'

(Грынч.).—

Гудыма, Гудымёнка. Укр. у XVII ст. Гудама (Туп.)

ГУДЫНА

укр. гудына, огудына

'сцяблы

кавуноў,

дынь,

агуркоў, гарбузоў'

(Грынч.).—

Гудйна

ГУЗ,

памянш.

ГУЗОК,

ГУЗІК

'гуз, гузак'

(БРС),

рэг.

'вузел',

'завязаная

верхняя

частка

мяшка',

'гузыр, тупы

канец

снапа'

(Нас.)-—Гуз,

Гўзаў, Гузёнак; Гузюк; Гуз-

коў;

Гўзік, Гўзікау;

?Гус

Бел. у XVIII ст. Гуз {БА, I,

209).

СРП Гузенко, Гузііков, Гузовсшй

ГУЗАВЕЦ

з в. Гузы, Гузава.— Гузавец

*ГУЗАВЯКА.—

Гузавяка

*ГУЗАР.—

Гузарэвіч

*ГУЗЕН.—

Гузёй. Бел. у XVI ст. Гузей (БА, I, 209).

СРП

Гузеев

*ГУЗЕНЬ.—

Гузёнь

ГУЗІК.—

Гўзік, Гўзікаў. СРП Гузыков

*ГУЗІЛА.—

Гузілёвіч. СРП Гузылов

ГУЗНЕЙ

параўн.

рэг. гузно

'ніжняя

частка

чаго-не-

будзь,

напр.

меха'

(Нас).

— Гузнёй

*ГУЗЬ.—

Гузь; Гузюк

*ГУЙДА.—

Гўйда, Гуйдд

ГУК,

памянш.

ГУЧОК.—

Гук, Гўкаў; Гучдк. Бел. у

XVII—XVIII

стст. Гук (БА, I, 209;

Туп.).

СРП Гук, Гуч-

коў,

Гуковскпй

120

ГУЛА,

памянш.

ГУЛАЧКА рэг. гула 'глупства, бяз-

глуздзіца,

драбніца'

(Нас),

'сухі выраст на краях булкі

хлеба'

{Вешт.).— Гўла, Гулб, Гўліч, Гулёвіч, Гулёнка,

Гулянкоў; Гўлачкін; Гулёцкі,

некаторыя

І ад ГУЛЬ

(гл.),

ГУЛЯ

(гл.).

Бел. у XV ст. Гула (БА, I, 209). СРП ?Гу-

лын, Гулевпч, Гулевскай

*ТУЛАК.—Гулак, Гулакдў. Укр. у XVII ст. Гулак

(Туп.).

СРП Гулак, Гулаков

*ГУЛЕЙ,

памянш.

ГУЛЕЙЧЫК.—

Гулёй; Гулёйчык

ТУЛЕЦ.— Гулёц, Гульцоў. СРП ?Гульцев

ТУЛІДА.— Гуліда, Гулідаў, СРП Гуладов

ГУЛЬ,

памянш.

ГУЛІК, ГУЛЬКО ад гуляць?, рус.

'вясёлы

шум' (Дабр.).—Гуль, Гўлеў, Гўліч, Гулёвіч, Гу-

лёнка,

Гулянкдў; Гўлік, Гўлікаў; Гулькд, Гулькёвіч; Гу-

ліцкі.

СРП Гулёв, Гулевач, Гулевскіій, Гулько, Гульков,

Гулаков

ГУЛЬБА.—

*Гульбін

Гульбіндвіч

ГУЛЯ-—

Гўліч, Гулёвіч, Гулёнка, Гулянкдў; ГулёцкІ

ўсе магчымы і ад ГУЛА

(гл.),

ГУЛЬ

(гл.).

Бел. у XVI—

XVIII стст. Гуля (БА, I, 209). СРП Гулсш, Гулевыч, Гу-

левскілй

ГУЛЯЙ

'гуляка'?—Гуляй, Гуляеў. СРП Гуляев

ГУЛЯКА.—

Гуляка, Гулякёвіч. СРП Гулякін, Гуля-

коў

*ГУЛЯР-—Гуляр

ГУЛЯШ.—

Гуляшбў

ГУМАР.—

Гўмар.

Параўн.

тат.,

башк.

УІ Гумер

(СЛІ,

71, 163)

ГУМЕН

укр. гумен 'ігумен'

(Грынч.),

польск.

Нпгпеп

'ігумен'

(Карл.).—

Гўмен, Гўмэн; ?Гумінскі пры [е]>[і]

ГУМЕННІК

бел. уст. 'наглядчык пры гумне'

(Нас),

укр.

гуменнпк тое ж

(Грынч.).—

Гумённік

ГУМНО.—

Гумндвіч, *Гумненка -^Гумнянкбў. СРП

Гумнпцкпй

ГУНДАР

рэг.

'нягоднік,

гультай'

(Нас),

з ням. Ныпй

'сабака'.—

Гўндар, Гўндараў. Рус. у XV ст.

Гундор

(Туп.).

СРП Гундарёв, Гундаров, Гундоров, Гундарцев

*ГУНДЗЕЛЬ.—

Гундзёль

*ГУНДЗІЛА.—

Гундзілбвіч. Рус. у XVII ст. Гундыло

(Туп.)

*ГУНДЫШ.—

Гўндыш

ГУНЯ,

памянш.

ГУНЬКА рэг. 'пакрывала на

каня',

'посцілка'

(Нас),

рус. 'шуба',

'мямля,

рохля, бездапа-

121

можны,

дурнаваты'

(Мельн.).—

Гўня, Гўнін, Гўніч; Гунь-

ко,

Гункёвіч; Гунёц, Гунцдў. Укр. у XVII ст. Гуня, Гунка,

Гунец

(Туп.).

СРП Гунін, Гунёв

*ГУПА.~

Гўпіч

ГУПАЛА

ўкр. гупало

'птушка

бугай'.— Гупалбвіч

ГУПІНЕЦ

з в. Гупы, Гупіна.—ГупІнёц

ГУРА,

памянш.

ГУРКА,

ГУРЫК,

ГУРЭЦ

'сумёт, гур-

ба'

(БРС),

польск.

&6га

'гара'.—

Гўрын, Гурыноў, Гуры-

ндвіч,

Гурэнка; Гурэнчык; Гурынчўк; Гурынчык; Гўрка,

Гуркд,

Гуркбў, Гурчднак; Гўрыкаў; Гурэўскі, Гурэцкі,

Гўрскі, Гуршчанкдў

(Гурск-Ьенк

ов).

СРП

?Гуров,

?Гу-

ровіч, Гурсшй

ГУРБА.—

Гурба, Гурбб

ГУРБАН

рэг. 'гурба, сумёт снегу'

(Дзярж.—

М.

Б.).—

Гурбан, Гурбановіч

ГУРКАЧ

параўн.

укр. гурката

'стукаць'

(Грынч.).—

Гуркач

*ГУРКО.—

Гуркдў, ГуркёвІч, Гўрчанка; Гуркоўскі.

СРП

Гурко, Гуркевыч, Гурков

ГУРЛО

параўн.

рус. гурлать

'балбатаць,

доўга рас-

казваць;

хваліцца'

(Даль).—

Гурлд, Гўрла, Гурлёнка,

Гурлёня

ГУРМАН

'аматар добра

паесці'

(БРС, СРЯ), укр.

гурман

'слупок

солі'

(Грынч.)-—Гурман. СРП Гурман

*ГУРНО.—Гурнд,

Гурндвіч. СРП Гурнов

*Г.УРПА.—

Гурпа

ГУСАК,

памянш.

ГУСАЧОК-—

Гусак, Гусакбў; Гуса-

чбк.

Бел. у XVI—XVIII стст. Гусак (БА, I, 209;

Туп.).

Укр.

у XVII ст. Гусак, Гусачек

(Туп.).

СРП Гусаков

ГУСАР.

— Гусар, Гусараў. Бел. у XVIII ст. Гусар

(БА,

І,209).СРПГусарое

ГУСЕНАК.—

Гусёнак

ГУСЛІ.—

Гўслеў. СРП ГуслпН

ГУСТЫ

прым.

ГУСТА наз.—*Гусцін-^Гусціновіч.

Літве ў XVII ст. Густа

(Туп.).

СРП Густов

*ГУСТЫР.~

Густыр

ГУСЬ,

памянш.

ГУСЬКО.—

Гусь, Гўсвў, Гусёнак;

Гуськд; Гусінскі. Рус. у

XV—XVII

стст. Гудв

(Туп.).

СРП

Гусев, Гуськов, Гускан

ГУТ,

памянш.

ГУТКО

польск.

§ыі

'крывое

сукаватае

дрэва,

непрыгоднае

дрэва'

(Карл.)-—Гўтаў;

Гуткд,

Гўт-

кін;

ГутбўскІ.

СРП

?Гуткнн,

Гутковскпй,

Гутовскай

122

ГУТАР,

памянш.

ГУТАРЧЫК

параўн.

гутарыць

(БРС),

рус. гутор 'гутарка, размова'

(Даль).—

Гўтар,

Гўтараў, Гутарбвіч, Гутарэнка; Гўтарчык. Бел. у XVI ст.,

рус,

укр. у XVII ст. Гутор

(Туп.).

СРП ?Гутаров

ГУТНІК.—

Гўтнік,

Гўтнікаў

ГУЦ,

памянш.

ГУЦІК,

ГУЦЬКО.—

Гўцаў, Гуцін, Гў-

ціч,

Гуцёнка, Гуцянкбў; Гўцік, Гўцікаў, Гуцькд; Гўцкі,

СРП

Гуцков

*ГУІ1АЛ,

ГУЦОЛ.—

Гуцал, Гуцол, Гуцалёнка

*ГУЦАН.—

Гуцандвіч

*ГУШЛЯК.—

Гушляк

ГУШЧА.—

Гўшча, Гўшчын, Гўшчанка, Гушчэнн. Бел.

у XVII—XVIII стст. Гуіца (БА, I, 209;

Туп.).

Рус, укр. у

XV—XVII

стст. Гуіца

(Туп.).

СРП Гуіцын

*ГЫЛЬ.—Гыль.

Параўн.

ГІЛЬ

ГЭБАЛЬ.—

?Габлюк

*ГЭЙСА,

памянш.

ГЭЙСІК.—

Гайсёнак; Гэйсік

*ГЭРУЙ.—

Гэруй

ГЭТЫ,

памянш,

ГЭЦІК.—

Гэцікаў

*ГЯРОДНІК.—

Гяроднік

Д^АЬРАВОЛЕІХ.—Дабравольцаў

ДАБРАДЗЕЙ.—

Дабрадзёй. У Туп. у XVII ст. Доб-

родеяшко. СРП Добродеев

ДАБРАДЗЕРАВЕЦ

з в. Добрае

Дзерава.—

Дабра-

дзёравец

ДАБРАЛЁТ

са

спалучэння

добра

лятаць.—Дабралёт

ДАБРАСОЛЕЦ

з в. Дабрасолы, магчыма,

памяннк

ад

дабрасол.— Дабрасолец

ДАБРАУЛЯНІН,

відаць, з Дубраўлянін, з в. Дубро-

ва,

Дубрава.— Дабраўлянін

ДАБРЫДЗЕНЬ

рэг.

прывітанне

'добры

дзень'

(БРС).—

Дабрыдзень, Дабрыднеў

ДАБРЫЛА,

памянш.

ДАБРЫЛКА 'добры чалавек'.—

Дабрьілу, Дабрыловіч, Дабраловіч пры

[ы]>[а];

Дабрьіл-

ка;

Дабрылінскі, Дабрблінскі. У Туп. Добрыло ў XII ст.

ДАБРЫНЯ

дабрыня 'дабрата, добрасць'

(БРС).—

Дабрыня; Дабрынёц; Дабрынёўскі. Бел. у XVIII ст.

Добрпня, Добрыня (БА, I, 210; Туп.}. Рус. у XI—

XVII стст. Добрііня, Добрыня, Добрынка, Добрыша

(Туп.).

Укр. у XII—XVII стст. Добрыня, Добрынка

(Туп.).

СРП Добрыніін

*ДАБРЫЯН.—

Дабрыян, Дабрыянаў

123

ДАБЭРА рэг. 'гатунак бульбы'

(Бяльк.),

параўн.

польск.

йаЬега 'гатунак бульбы' (Карл.).—Дабэра, Да-

бэрын.

СЛП Дабарас

ДАГА тат. 'падкова'

(ТРС),

параўн. літ. сіадаз, йа&а

'гарачыня,

спёка', (іадуз 'чартапалох, асот

(Фрэнк.).—

ДагбвІч. СРП Дажын

ДАГАДА 'той, хто дагадваецца, здагадлівы'?—Дага-

даў, Дагадзін. СРП

Догадын

*ДАГАЧ.— Дагач

ДАГЕЛЬ, ДАГІЛЬ параўн. літ. йа§іііз 'шчыгол, чы-

жык'

(Фрэнк.).—Дагель, Дагіль, відаць, у выніку асва-

ення

ЛП Дагеліс, Догеліс. Бел. у XVI ст.

Догыль

(БА, I,

210). СРП Догель

ДАГОДА, памянш. ДАГОДЗЬКА 'той, хто да-

гаджае'? — Дагодзькін

*ДАГУРА.— Дагўра

*ДАДАЛА,

памянш. *ДАДАЛ'КА.— Дадалка

*ДАДЗЕКА.— Дадзёка

*ДАДЗЕРА, памянш. *ДАДЗЕРКА.— Дадзёрка, Да-

дзёркін. СРП Дадеркпн

*ДАДОН.— Дадднаў. СРП Дадонов, Додонкш

*ДАДУРА.— Дадура

*ДАДУШ.— Дадуш

*ДАДЫКА, памянш. ДАДЫЧКА.— Дадыка, Дады-

чын,

?Дадышка

пры [чк]>[шк]. СРП

Дадышн

*ДАДЭКА.— Дадэка

*ДАЙГАРОД.— Дайгародау

ДАРІКА, памянш. ДАЙЧЫК, укр. 'дар, ахвяраванне'

(Грынч.)-—

Дайко; Дайчык

ДАНЛІД, памянш. ДАЙЛІДКА, ДАЙЛІДЧЫК ст.

бел.

дойлыд

'цясляр, будаўнік' (Нас, АУ; БРС) з літ.

йаііЫе 'цясляр'

(ЛРС).—

Дайлід, Дайлідаў, Дайліддвіч,

Далідовіч пры выпадзенні [й]; Дайлідка; Далідчык пры

выпадзенні

[й]. Бел. у

XVI—XVIII

стст. Дойлыд (БА, I,

210)

*ДАЙНАК,

*ДАЙНЯК.— Дайнак, Дайняк

*ДАЙНЕКА.-

Дайнёка

ДАКУКА.— Дакўка, Дакўчыц. Укр. у

XVI—XVII

стст.

Дакука

(Туп.). СРП Докушн, Дакукш

*ДАКУРНО.—

Дакурнб

*ДАЛАБЕЙ.— Далабёй

ДАЛБЕШКА

гл. ДАУБЕШКА

ДАЛГУК гл. ДАУГУК

124

ДАЛІВАЙЛА.— Далівайла

ДАЛЕНГА

польск.

йоі§§а

'дужы, здатны чалавек'

(Карл.).—

Далёнга

*ДАЛЕНДА.— Далёнда

ДАЛІД гл. ДАЙЛІД

*ДАЛІКАТ

'далікатны'.—

Далікат

*ДАЛІКАТАР

'далікатны'? — Далікатар

ДАЛІКАТНЫ.—

ДалІкатны

ДАЛМАТ, ДОЛМАТ, ДАУМАТ, ДОУМАТ 'далмаці-

нец'?,

магчыма, УІ Далмат (гл. БА, I, 57—58). — Дал-

мат,

Дблмат, Далматаў, Далматбвіч; Даўмат, Дбўмат.

Бел.

у XVI ст. Далмат (БА, I, 57). Рус. у ХШ—XVII стст.,

укр.

у XVI ст. Далмат (Туп.). СРП Далматов, Долматов,

Долматовскпй

ДАЛУБЕЙ

параўн. бел. далубаць 'длубаць, дзяўбці,

калупаць'

(Нас),

укр. долубапі 'калупаць', долубай, до-

лубайка 'агурок, выедзены курамі'

(Грынч.)-—

Да-

лубёй

ДАЛЬ,

памянш.

ДАЛЕК, ДАЛЬКО 'далечыня, даля-

чынь?

— Даль, ?Даля; Далёк, Далько, Далькбў; Даль-

скі, Далёўскі, Далёцкі. СРП ?Далын, ?Дальцев,

?Дальцов

*ДАЛЯДУТКА.— Далядўтка

*ДАЛЯКА.— Далячын

ДАМАКУР

'дымакур'? — Дамакўр пры [ы]>[а]

*ДАМАН,

*ДОМАН.—

Даманаў, Даманбвіч, Дама-

наўскі, Даманёўскі, магчыма, з УІ Дампан (гл. БА, I, 58).

СРП

Доманов, Доманевач

*ДАМАР.—

Дамарбнак. СРП Домарёв

*ДАМАРАД.— Дамарад; Дамарацкі. СРП Домо-

рацкнй

*ДАМАРОД.—

Дамарбд

*ДАМАСКАН.—

Дамасканаў. Бел. у XVIII ст. Домо-

скан

(БА,

1,210)

ДАМАТКАН

рэг. домоткан 'андарак'

(Сакал.).—

Да-

маткан

*ДАМАШ,

памянш.

ДАМАШЫК-—

Дамаш, Дама-

шбў, Дамашэвіч; Дамашык. СЛП Дамашас, Домашас

ДАМІНА.—

Даміна

*ДАН,

памянш.

ДАНІК, ДАНКО, ДАНЕЦ.-Дая,

Данаў, Данёвіч, Данбвіч; Данюк; Данік; Данькін; Дан-

кін;

Данцбў, Данчанка, ?Данскі. СРП ?Данев, Данко,

Данков,

Данкын, Данченко, Данькевт

125

*ДАНЕКА.—

Данёка

*ДАНУС—

Данусёвіч

*ДАНЮШ,—Данюшын,

магчыма, у выніку асваення

ЛП

Данюшас. СРП Данюшевскігй

ДАРАГАКУПЕЦ

са спалучэння дарагі купец?—Да-

рагакупёц

ДАРАГІ.— Даражэвіч, магчыма, ад ДАРОГА

(гл.).

Рус.

у XVII ст. Дорогой (Туп.). СРП Дорогов

ДАРАГОНЬКА.—

Дарагбнька

ДАРАГУІІГ.— Дарагўш

ДАРАСШЕЦ

з в.

Дарасіно,—

Дарасінёц

ДАРГЕЛЬ,—

Даргёль у выніку асваення ЛП Дарге-

ле, Даргеліс

*ДАРДАР,

памянш.

*ДАРДАРКА.—Дардарчэнка

*ДАРМАН,

памянш.

*ДАРМАНОК.—

Дарманкоў.

Каз.

УІ Дармен (Жануз.)

ДАРМЕЛЬ,

ДАРМЕЛЯ ад дарма.— Дармёль, Дар-

мёля

ДАРОГА,

памянш.

ДАРОЖКА, ДАРОЖАК.— Дара-

жэвіч; Дарожка, Дарбжкін; Дарбжак. Бел., рус. у XII—

XVII стст. Дорожка (Туп.). СРП Дорожко, Дорожкын

ДАРОЖНЫ.—

Дарбжны

*ДАРОНДА.—

Дарбнда ў выніку асваення ЛП Да~

ранда, Даронда

*ДАРОНЯ,

памянш.

ДАРОНЬКА.—

Дарбнін; Дарбнь-

ка.

СРП Доронан, ?Доронычев, Доронкан

:к

ДАРОУКА.— Дарбдка

*ДАРУСА.— Дарўсін

*ДАС,

памянш.

ДАСЬКО.— Дасэвіч; *Дасюк^>-Да-

сюкёвіч; Дасько. СЛП Дасас, Дасюкас

*ДАСТАНКА.—

Дастанка. Каз. УІ Дастан (Жануз.)

ДАУБЕШКА,

рэг. ДАЛБЕШКА.— Даубёшка, Дау-

бёшкін; Далбёшкін. СРП Долбешкіін

ДАУБНЯ

гл. ДОУБНЯ

*ДАУБУЛ.- Даўбул

ДАУБУН укр. ёовбун 'хто дзяўбе што-небудзь', 'дзя-

цел',

'чалавек, які гаворыць адно і тое ж' (Грынч.).—

Даўбўн

ДАУГАВЕЧНЫ.—

Даўгавёчны

ДАУГАЛАПАЦЬ са спалучэння доўгія лапці.—

Даўгалапцеў

ДАУГАЛА, ДАУГЯЛА, ДАУГАЙЛА 'высокі чала-

век'.

— Даўгала, Даўгалёвіч, Даўгалёнак; Даўгяла; Даў-

126

гайла, Даўгайлаў. Бел. у XVI ст. Даўгяла (БА, I, 2І0).

Параўн.

ДАУГАЛЬ, ДАУГЕЛЬ, ДАУГУЛЬ

ДАУГАЛЬ, ДОУГАЛЬ 'высокі чалавек', укр. дов-

галь 'высокІ худы чалавек', 'кавальскі молат з доўгім

вострым

носам' (Грыйч.).—Ддўгаль, Даўгалёў, Даўга-

лёвіч, Даўгаленак. Укр. у XVII ст. Довгаль (Туп.). СРП

Довгалевсшй. Параўн.

ДАУГАЛА,

ДАУГЕЛЬ, ДАУ-

ГУЛЬ

ДАУГАЛЯВЕЦ з в. Даўгалі, Даўгалёва.— Даўга-

лявёц

ДАУГАПАЛЕЦ са спалучэння доўгія пальцы.— Даў-

гапалец, Доўгапалец

ДАУГАПАЛЫ.— Даўгапалаў, Доўгапалаў. Параўн.

ДАУГАПАЛЕЦ

ДАУГАПОЛ, ДАУГАПОЛЫ са спалучэння доўгія

полы.—Даўгапдл, Даўгаполы, Даўгаполаў, ?Даўгапдль-

скі. Бел., укр. у XVII ст. Долгополой (Туп.). СРП Дол-

гополов, ?Долгопольскай

ДАУГАРУКІ. — Даўгарўкі. Рус, укр. у

XVI—

XVII стст. Долгорукой (Туп.)- СРП Долгорукай, Долго-

руков

ДАУГАЦЯЛЕСЫ

параўн. укр. довготелесый 'даўга-

целы'

(Грынч.).—

Даўгацёлес

ДАУГАШЭІ рэг. 'даўгашыі'.— Даўгашэй. Бел. у

XVI ст. Долгая ншя (БА, I, 210). СРП Долгошеіін

ДАУГАЧ 'высокі чалавек'.— Даўгач

ДАУГЕЛЬ,

ДОУГЕЛЬ рэг. 'высокі чалавек'

(Стэц.)-—

Даўгёль, Дбўгель, Даўгілбвіч пры

[е]>[і].

Укр.

Довгеля (Туп.). СЛП Даўгеля, Даўгеляс, Даўгеліс.

Параўн.

ДАУГАЛА,

ДАУГАЛЬ

ДАУГУЛЬ 'высокі чалавек'.— Даўгўль, Доўгуль,

Даўгулеў, Даўгулёвіч. Параўн.

ДАУГАЛА,

ДАУГАЛЬ,

ДАУГЕЛЬ

ДАУГУН, ДАЛГУН 'высокі чалавек'.— Даўгўн,

Далгўн

ДАУЖЫНЕЦ.—

Даўжынёц '"

ДАУЖЫНЯ.—

Даўжынюк

ДАУКША.—

Даўкша ў выніку асваення ЛП Даукша,

Даукшіс, Даукшас,

якія

ўзыходзяць да скарочанай фор-

мы

двухчленных ст. літ. УІ тыпу Оаы^уйаз, Оаы§^ііа$

(Атр.,

П, 224)

*ДАУЛЮД.— Даўлюд

127

ЦАУЛЯШ.

—

Даўляш, Даўляшэвіч. Параўн. шорк.

УІ Давлеш з араб. девлет 'багацце', 'шчасце' і шах

(Шынк.)

*ДАУТА.—

Даўта,

Даўцін, *Даутанок -* Даўтанкбў,

відаць,

у выніку асваення ЛП Даутас, Даутіс

*ДАЮГА.— Даюжэнак

ДВАЕШКА.—

Дваёшка, Дваёшкін

ДВАРЭЦКІ.—

Дварэцкі

ДВАРАК, ДВОРАК рэг. дварак 'шляхціч'

(Бяльк.),

рус.

дворяк 'дваровы чалавек' (Дабр.), укр. дворак тое ж

(Грынч.),

польск. йшогак 'прыдворны', 'слуга, парабак

у панскім двары' (Карл.)-—Двбрак, Дварак, Дваракбў,

Дварачэнка; ?Двбрка; Дваракоўскі

ДВОРНІК.—

Дворнік. Бел. у XVII ст. Дворніік (БА,

1,209).

СРП Дворнаков

ДВУЖЫЛЬНЫ.—

Двужыльны

ДЖАК

тат.

джаг

'спіца ў коле' (ТБР).—Джакаў

*ДЖАКАЙЛА.— Джакайла

ДЖУМ,

памянш.

*ДЖУМОК узб. жума (джума)

'пятніца'

(УРС).—Джумок. Узб. УІ Джума (УРС)

*ДЖУР.-

Джур

*ДЖУРЬІЛА.—

Джурыла

*ДЖЫГ

рэг.

джыгонуть

'сцебануць'

(НІканч.)-

—

Джыг

*ДЖЭГАЙЛА

ад рэг. джэгацца 'гайдацца, гушкац-

ца?

— Джэгайла

ДЗЕБА,

параўн. рэг. дзёб 'дзюба'

(Нас.).—

Дзёбаў,

Дзябёнка. СРП Дебов, Дебец

ДЗЕ-ВУШКА

рус. 'дзяўчына'.— Дзёвушкін. СРП

Девушкпн

ДЗЕВЯТКА

'дзевятае па ліку дзіця, дзевяты

сын'.—

Дзевятка, ДзевяткІн, Дзевятковіч, Дзявятчанка; Дзевят-

коўскі. Рус, укр. у

XVI—XVII

стст. Девятко, Девятка

(Туп.).

СРП Девяткын

ДЗЕВЯТУХА.— Дзевятуха. Параўн. ДЗЕВЯТКА

*ДЗЕВЯЦЕНЬ.—

Дзёвяцёнь

ДЗЕД,

памянш.

ДЗЯДОК,

ДЗЕДЗІК,

ДЗЯДУЛЬ,

ДЗЯДУЛЬКА.—

Дзёдаў, Дзяддў; Дзядбвіч; Дзядўк;

Дзядок; Дзядкоў; Дзядцль, Дзедуль; Дзядулька. Бел.

у XVI ст. Дед, рус. у

XV—XVII

стст. Дед, укр. у

XVI—

XVII стст. Дад, Дадко (Туп.). СРП Дедов, Дедынскый,

?Дедюкын

ДЗЕДАВЕЦ

з в. Дзяды, Дзедава,— Дэедавёц

128

ДЗЕДУШКА

рус. дедушка 'дзядуля, дзядуня'.—

Дзёдушкін. СРП Дедушкіін

ДЗЕЖКА—

Дзёжка; Дзяжко з пераносам націску;

Дзёшка, Дзяшко, Дзёшчыц, Дзяшкбвіч, Дзяшкёвіч, Дзё-

шчанка, Дзяшчэня пры [ж]>[ш]

ДЗЕЙ,

памянш.

ДЗЕЕЦ,

ДЗЕВДА, - Дзёеў;Дзей-

цаў; Дзёйка, Дзяйко з лераносам націоку, Дзёйчанка.

СРП

Деев, Дейкын. СЛП Дейка, Дейкас, Дейкіс

ДЗЕЙКАЛА,

ДЗЯЙКАЛА параўн. дзейкаць 'пускаць

плёткі,

абгаворваць' (БРС, КСЧ,

Бяльк.).—

Дзёйкала,

Дзяйкала,

Дзяйкалаў; Дэйкала

ДЗЕКАВЕЦ

з вв. Дзекі, Дзекава.— Дзекавёц

*ДЗЕКАН.—

Дзёкан; Дзёкань

*ДЗЕЛЯНДА,

ДЗЯЛЕНДА,

памянш.

ДЗЯЛЕН-

ДЗІК.—

Дзёлендаў; ДзялёндзІк, СЛП Делінда

*ДЗЕЛІС—

Дзелісёвіч

*ДЗйНДАР.—

Дзёндар

*ДЗЕНДЗЕЛЬ.—

Дзёндзель

ДЗЕНЕЖКА

рус. денежка

'грошык'.—

ДзенежкІн

ДЗЕНЬДОБРЫ

прывітанне 'добры

дзень'.—

Дзень-

ддбры

ДЗЕРАВЯГА,

памянш.

ДЗЕРАВЯЖКА.— Дзеравя-

га; Дзеравяжка, Дзеравяшкін пры

[ж]>[ш].

Рус. у XV ст.

Деревяга (Туп.). СРП Деревяган

ДЗЕРАВЯНЫ,

памянш.

ДЗЕРАВЯНКА, ДЗЕРА-

ВЯНЧЫК,

ДЗЕРАВЯНЕЦ рэг. 'драўляны', дэрэв'янка

бат.

'дуброўка прамастаячая'

(Бейл.).—

Дзеравянка;

Дзеравянчык; Дзеравянец. Рус. у XVII ст. Деревянный,

Деревяной (Туп.). СРП Деревянко, Деревянскай

^ДЗЕРАЖУН.—

Дзеражун

*ДЗЕРАХ.—

Дзёрах

*ДЗЕРАШ.—

Дзёраш, Дзёрышаў пры

[е]>[ы].

Бел. у

XVI ст. Дереш (Туп.), Деріші

ДЗЕРБА

ўкр.

дерба

'дзёран'

(Грынч.).

— Дзёрбін;

Дзёрбўк. СРП Дербпнов

:І:

ДЗЕРБАН.—

Дзёрбан

*ДЗЕРБЕНЬ.—

Дзербянёў. СРП Дербенёв

ДЗЕРВАЕД

рэг. 'дрэваед'.— Дзерваёд, Дзерваёдаў.

Бел.

XVI—XVII

стст. Деревоед (Туп.)

ДЗЕРВАН

'дзірван'.— Дзёрван; Дзерваноўскі

*ЛЗЕРВІС— Дзёрвіс

ДЗЕРЖАН

польск. йгіеггап назва расліны

(Карл.).—

Дзержановіч

9. Зан. 515

129