Бiрыла М.В. Беларуская антрапанiмiя. 2. Прозвiшчы, утвораные ад апелятыўнай лексiкi

Подождите немного. Документ загружается.

*ДЗЕС—*

Дзясюк-^Дзесюкёвіч

ДЗЕСЯТЫ.

— Дзесятау. Рус. у

XVI—XVII

стст. Де-

сятый, Двсятой (Туп.)

*ДЗЕУБЕЛЬ.—

Дзёўбелеў

*ДЗЕУКШ.—

Дзеўкш

*ДЗЕЧКА.—

Дзёчка

*ДЗЕШ.—

Дзяшук

*ДЗЕРАН,

памянш.

ДЗЕРАНОК.—

Дзеранок; Дзе-

ранчук. СРП Деренков

ДЗЕРН

рэг. 'дзёран'.— Дзярновіч; Дзярнёйка; Дзяр-

ноўскі. СРП Дернов

ДЗІБРОВА

ўкр.

діброва

'дуброва

(Грынч.).—Дзі-

брова

*Ц31БУН.— Дзібун6ў

ДЗІВА.—

Дзівін; ДзівІнчўк. СРП ?Дпвов, Дпвенков

ДЗІВАК-—Дзівак,

Дзівакоў, Дзівакбвіч; Дзівакоў-

скі. СРП Даваков

*ЦЗІВАШ.—Дзіваш

*ДЗІВЕЛЬ.—

Дзівель. СРП ?Діівлев

*ДЗШОНЯ.—

Дзіеонін

ДЗІДА

ст. бел.

'кап'ё,

піка' (Нас,

БРС).—

ДзІдо

пераносам націску?, Дзідзёвіч, Дзідзёнка. СРП Даден-

ко,

Дыдюков

*ДЗІДЗЮЛЬ,

*ДЗІДЗЮЛЯ.—

Дзідзюль; Дзідзюля,

відаць,

у выніку асваення ЛП Діджюліс

*ДЗІЙ.—

Дзіёнак. СРП Дыев

ДЗІК.—

Дзік, Дзікёвіч, магчыма і ад

ДЗІКІ

(гл.).

Рус.

XV—XVI

стст. ДПЧКО, Дычок, укр. у

XVI—

XVII стст. Дык, Діічок (Туп.). СРП Днков

*ДЗІКАЛА

ад дзікі? — Дзікалаў

*ДЗІКАН

ад дэікі? — Дзікан. СРП Днканов, Дакан-

скіій

ДЗІКАР.—ДзікарШч. СРП Дакарев

ДЗІКІ.—Дзікі,

Дзікёвіч, магчыма і ад

ДЗІК

(гл.).

СРП

Дпкый, Дыков, Дшой

*ДЗІКЛЫ

прым., *ДЗІКЛА

наз.—

Дзіклаў

ДЗІКУН.—

Дзікўн. Рус. у XIII ст. Дшсун (Туп.).

СРГГ

Дпкунов

ДЗІНГАЛЬ

укр.

дзынгель

'шчыгляня', назва расліны

(Грынч.)

•—

Дзінгалёў

ДЗШДА ўкр.

данда

'бадзяга, валацуга' (Грынч.).—

Дзіндзюк

130

*ДЗІНДЗІЛЬ.

—

Дзіндзілёу,

-ДзІндзілёвіч. Параўн.

ДЗІНДА

*ДЗІНЯГУБ.—

Дзінягуб

Д.ЗІР

Д.А.—

ДзірдзЫ.

СЛП

Дірда.

Параўн. ДЫРДА

*ДЗІСКО.—

Дзіскб,

магчыма, са стараславянскага УІ

Здцслав

ДЗІЧКА.—

Дзічка; Дзічкбўскі. Параўн.-ДЗІКІ

ДЗЫГА рэг. 'хто пазбягае справы, уцякае ад справы'

(Нас),

параўн.

дзыгаты

'высокі ростам, з доўгімі нагамі*

(КСЧ).—

Дзьіга

ДЗЮБА, памянш. ДЗЮБКА.—

Дзюба,

Дзюбаў,

Дзю-

бёнка,

Дзюбянкбў;

Дзюбка,

Дзюбкбў,

Дзюбкін. СРП

Дюбын,

Дюбюк

ДЗЮБАЙЛА 'насаты, з вялікай дзюбай'? — Дзюбай-

ла, Дзюбайлаў

ДЗЮБАН 'насаты, з вялікай дзюбай? — Дзюбан^

Дзюбанаў

*ДЗЮГАН.— Дзюганаў

*ДЗЮЙ.—

Дзюеў

ДЗЮК,

ДЗЮКА рус.

дюка

'маўклівы, пануры, хмур-

ны

чалавек' (Даль). — Дзюк, Дзюкаў; Дзюко. Бел. у

XVI ст. Дюка (БА, I, 212). Рус. у XV ст. Дюка (Туп.).

СРП

Дюков, Дюкан

*ДЗЮКАЧ.— Дзюкачоў. Параўн. ДЗІОК

*ДЗЮЛЯ.—Дзюлін; Дзюлюк

ДЗЮНДЗЯ,

памянш. ДЗЮНДЗІК рэг. 'п'яніца',

'гультай'

(Нас),

рус.

дюндык

'нізкарослы чалавек'

(Даль). — ДзюндзІк, Дзюндзікаў. СРП

Дюндіін

ДЗЮРА рэг. 'дзірка'.—

Дзюрыч.

Бел. у XVIII ст.

Дзюра,

Дзюрка (БА, I, 212)

*ДЗЮС—

Дзюсаў

*ДЗЮЦЬКА.—

Дзюцькін

*ДЗЯБЕЛА.—

Дзябёла

*ДЗЯБУРА.—

Дзябўра

ДЗЯВОЧКА 'дзевачка',— Дзявочка, Дзявбчкін, ві-

даць, у выніку пераносу націску. Бел. у XVI ст. Девачка

(Туп.).

СРП

Девочкын

ДЗЯВУЛЯ рэг. павеліч.-зневаж. аб дзяўчыне-пад-

ростку.— Дзявўля; Дзявўльскі

ДЗЯГІЛЬ,

ДЗЯГЕЛЬ.— ДзягІль, Дзягель, ДзягІлеў

ДзягІлёвіч, Дзягелёвіч,

Дзігілёвіч

пры [я]>[і]. Бел., рус.

у XVI ст. Дягцл (Туп.). СРП

Дягыяев

9* 131

ДЗЯГНО рэг. 'малако з канапельнага семя'

(Бяльк.).—

Дзягно

ДЗЯГЦЯР,

памянш. ДЗЯГЦЯРЫК.— Дзягцяр,

Дзяхцяр пры [г]>[х],

Дзегцярбў,

Дзехцяроў,

Дзегцярэн-

ка,

Дзехцярбпак; Дзехцярўк, Дзягцярык. Бел. у

XVII—

XVIII стст. Дзегцяр, Дзехцяр (БА, I, 209). Рус. у XV—

XVII

стст.

Дёгтярь

(Туп.). СРП

Дегтярёв,

Дегтерёв

*ДЗЯДЗЕКА, памянш. ДЗЯДЗЕЧКА.— Дзядзёка;

Дзядзёчка, Дзядзёчкін, магчыма, памянш. з пераносам

націку ад ДЗЯДЗЯ (гл.). Укр. у

XVII

ст.

Дядечко

(Туп.)

*ДЗЯДЗЕЛА.—

Дзядзёла

ДЗЯДЗЯ, памянш. ДЗЯДЗЕЧКА, ДЗЯДЗЮШКА,

ДЗЯДЗЮЛЯ-—Дзядзеў, Дзядзёнка, Дзядзюк;

?Дзядзёч-

ка з пераносам націоку, Дзядзічкін пры [е]>[і]; Дзя-

дзюшка

з пераносам націску; Дзядзюля. Рус. у XV—

XVI стст. Дядя (Туп.). СРП

Дядіш,

Дяденко, Дядченко,

Дядюшкын,

Дядьковскпй

ДЗЯДУЛЬ, ДЗЯДУЛЬКА гл. ДЗЕД

^ДЗЯДУН.— Дзядўн. Бел. у XVI ст.

Дзедун

(Туп.)

ДЗЯЙКАЛА гл. ДЗЕЙКАЛА

ДЗЯЙКУН.—

Дзяйкўн. Параўн. ДЗЕЙКАЛА

ДЗЯК,

памянш. ДЗЯЧОК-—Дзяк, Дзякаў, Дзякбвіч,

Дзячэнка; Дзячўк, Д'ячэнка; Дзячок, Дзячак з перано-

сам націску, Дзячкоў; Дзячкоўскі. Бел. у

XV—XVII

стст.

Дьяк, рус. у XVI ст. Дьяк, укр. у

XV—XVII

стст. Дьяк,

Дяк (Іуп.). СРП Дьяков, Дьяченко, Дьячков, Дяченко

ДЗЯЛЕНДА гл. ДЗЕЛЯНДА

ДЗЯЛЕЦ рус.

делец

'дзялок'.— Дзялёц

*ДЗЯЛУН.— Дзялўн

*ДЗЯЛІГА.—

Дзеліжонак

ДЗЯРАБА рус.

деряба

'птушка уюрок' (Мельн.), укр.

'соя'

(Грынч.), параўн. рус.

дерябнуть

'выпіць', 'узяць

чужое'

(Дабр.).

—

Дзяраба,

Дзёраба

*ДЗЯРБЕЙ.—Дзярбёеў

ДЗЯРГАЙ.— Дзяргай. Рус. у XV ст. Дергай.

СРІІ

Дергаев.

йараўн. ДЗЯРГУН

ДЗЯРГАЧ 'птушка драч', 'дзяркач', 'абдзірала, пера-

купшчык'

(Нас).

— Дзяргач,

Дзергачбў.

Рус. у XV ст.

Дергач

(Туп.). СРП

Дергачёв

ДЗЯРГУН рэг. 'чалавек з сутаргавымі рухамі*

(Дзярж.—М.

Б.).—

Дзяргўн

ДЗЯРЖАВЕЦ ст. бел.

державца

'правіцель вобла-

сці',

'часовы ўладальнік

(Нас,

АУ).—Дзяржавец

132

ДЗЯРКАЧ,—

Дзяркач, Дзёркач, Дзеркачоу. Укр. у

XVII ст. Деркач (Туп.)

ДЗЯРКО

'той, хто дзярэ? — Дзяркб, Дзяркбў. СРП

Дерковскый

*ДЗЯРНЕЙКА.—

Дзярнёйка.

Параўн.

ДЗЁРН

ДЗЯРУГА.—

Дзярўга, Дзярўгін, Дзярўжын. Бел. у

XVI—XVII стст. Дерюга, Деруга, Дерюжка (БА, I, 210;

Туп.).

Укр. у XVI ст. Деружка

(Туп.).

СРП Дерюгын

*ДЗЯРУК,

*ДЗЯРУКА 'той, хто дзярэ'? — Дзярўк,

Дзярўка.

СРП Дерюков

*ДЗЯРЫБА

параўн. рус.

дерыбать

'драць

нагцямі,

чухаць,

абдзіраць'

(Даль).—

Дзярыба. СРП Дерабын

*ДЗЯРЭКА,

ДЗЯРЭЧА.—

Дзярэчыц; Дзерачўк; Дзе-

рачйнскі. Бел. у XVII ст. Дереча (Туп.)

ДЗЯТКА,

ДЗЯТКО

польск.

'дзетка, дзіцятка? —

Дзятка,

Дзятко, Дзяткоў, Дзятчэня. СРП Дятшн

ДЗЯУБІЛА

'той, хто дзяўбе'? — Дзяўбілаў

*ДЗЯУГА,

ДЗЯУГО.—

Дзяўго, Дзяўга

ДЗЯЦЕЛ,

памянш.

ДЗЯТЛІК.—

Дзяцел, Дзятлаў;

Дзятлік;

Дзятлбўскі. Бел. у XVII ст. Дзяцел (БА, I, 212).

Рус.

у XVI ст. Дятел

(Туп.).

СРП Дятлов

ДЗЯЦЮК-—

Дзяцюк

ДЛІННЫ

рэг., рус. длынный 'доўгі'.— Длінндў. Рус.

у XVII ст. Длынной

(Туп.).

СРП Дланнов

ДМУХАЙЛА

'той, хто дзьмухае'? — Дмухайла

ДОБКА,

памянш.

ад ст. слав. УІ Добеслав. — Дббка

*ДОБЫШ.—

Дббыш; Дабышўк; Дббуш пры

[ы]>[у].

Бел.

у XVII ст.

Добыш

(БА, I, 210;

Туп.).

Рус. у

XVII ст. Добпшко, укр. у XVII ст.

Добыш

(Туп.)

*ДОВАЛЬ.—

Доваль. СРП Довалыіов

*ДОГЕЛЬ.—

Дбгель, Дбгіль пры [е]>[і] у выніку асва-

ення

ЛП Догеліс. Бел. у XVI ст. Докгыль (БА, I, 210).

СРП

Догель

*ДОДА,

памянш.

'ДОДЗІК,

РДОДЗЬ,-

Додзін; Дд-

дзік;

Додзь. СРП Додын, Додзын. СЛП Дода, Додікас

*ДОДАЛЬ.—

Дбдаль, Дддалеў

ДОЙКА.—

Дбйка, Дайкб

ДОЙЛІД

гл. ДАЙЛІД

*ДОКАШ.—

Докаш, Дакашэнка

^ДОКІШ.—

Докіш

ДОКТАР.—

Дбктараў. СРП Докторов, Докторенко

ДОЛ.—

Дблаў, Доліч, магчыма і ад ДОЛЯ

(гл.)-

СРП

Дольскай

133

ДОЛАТА.— Дблатаў. СРП Долотов

ДОЛБІКгл.

ДОУБА

ДОЛМАТ

гл. ДАЛМАТ

ДОЛЯ.—

Дбля, Дбліч магчыма І ад ДОЛ

(гл.).

Бел.

у XVI ст. Доля <БА, I, 210). СРП Доля, Долын, Доль-

сшй

ДОЛЬНІК

устар. 'удзельнік у долі'

(БРС).—

Дбль-

нік,

Дбльнікаў

ДОМАН

гл. ДАМАН

*ДОМАСЬ.—

Дбмась, Дамасёвіч, магчыма, у выніку

асваення

ЛП Дамасас

*ДОМКА.—

Дбмка, Дбмкін, Дбмчанка

*ДОМУЦЬ.—

Дбмуць

ДОН

назва ракі, узб. дон 'зерне' (УРС).—Дон. СРП

Донцов, Дончпк

ДОНДА

рэг. 'бяздзельнік, шалапай'

(Ніканч.)-—

Дбнда. Бел. у XVIII ст. Донда (БА, I, 210)

*ДОРАС.—

Дбрас, Дарасёвіч. СРП

Доросев

*ДОРДАЛЬ.—

Дбрдаль

ДОСА

рэг. 'даволі, досыць'

(Нас.).

— Ддсін. СРП

ДОСПН

ДОСТА

ўкр.

доста

'даволі, досыць'

(Грынч.).—

Дбста

ДОУБА,

памянш.

ДОУБІК

ст. бел.

довба

'яма, роў,

лагчына'

з літ. йаыЬа тое ж (Вяржб., 236, 239).— Ддўба,

Даўбёнка; Дбўбік, Дблбік

*ДОУБАР.—Дбўбар

ДОУБНЯ,

ДАУБНЯ,

памянш.

ДАУБЕНЬКА.—

Дбўб-

ня,

Даўбня; Даўбёнька. Бел. у XVI ст. Долбня, Довбень-

ка

(БА, I, 210). Укр. у XVII ст. Долбня (Туп.). СРП

Долбня

*ДОУБЫШ.—

Дбўбыш

ДОУГАЛЬ гл. ДАУГАЛЬ

ДОУГЕЛЬ

гл. ДАУГЕЛЬ

ДОУГІ,

ДОЛГІ,

памянш.

ДОУЖЫК.—

Дбўгі, Дбўгіх,

Даўжанбк, Даўжэнка, Даўжанкбў; Даўжўк; Даўгўк,

Даўгўчыц; Далгбў; Далгўк, Далгўчыц; Дбўжык; Даў-

жьінскі, Далгіцкі. Бел. у XVI ст., рус. у XII—XVII стст.,

укр.

XV—XVII

стст. Долгой, Долгігй (Туп.). СРП Дол-

гый, ?Долгын, ?Долгов, Долгпх, Долженко, Долженков

'ДОУГЕР,

ДОУПР 'высокі чалавек'— Доўгер, Дбўгір

ДОУГУЛЬ гл. ДАУГУЛЬ

ДОУЖЫК

гл. ДОУП

ДОУМАТ гл. ДАЛМАТ

134

*ДОУНАР,

*ДОУНЕР.—

Дбўнар, Доўнер у выніку ас-

ваення

ЛП Даунарас, Даўнора,

якія

ўзыходзяць да

двухчленнага

ст. літ. УІ Даўгнорас

*ДОЦШК.—

Дбцнік

ДРАБ,

ДРАБА ўкр. драб 'абарванец,

бядняк'

(Грынч.),

параўн. бел.

драбы

(БРС,

Нас.).—

Драба,

Драббвіч, Драбёня,

вытворныя

магчымы і ад

ДРОБ

(гл.)

Укр.

у XVI ст. Драб

(Туп.).

СРП Драбов

*ДРАБУДЗЬКА

— Драбўдзька

*ДРАБУН.—

Драбўн

ДРАБЯЗА,

памянш.

ДРАБЯЗКА.—

Драбязка

ДРАБНІЦА.—

Драбніца

*ДРАВІЛЬ.—

Дравіль

*ДРАВІЦА.—

Дравіца

ДРАГАВЕЦ

з в. Драгі, Драгава.— Драгавёц

*ДРАГАН,—

Драган. СРП Драганов

ДРАГАЦЭННЫ

рус.

драгоценный

'дарагі каштоў-

ны'.—

Драгацэнны

*ДРАГУЛЬ.—

Драгўль, Драгулёнка

ДРАГУН.—

Драгўн, Драгуноў. Бел. у XVII ст. Драк-

гун (БА, I, 211). СРП Драгунов, Драгуншн, Драгунсшй

*ДРАВЕЦ.—

Драйцаў

*ДРАЖАН.—

Дражан

ДРАЖНЮК

ад дражніць? — Дражнюк

*ДРАК,

*ДРАКА 'той, хто дзярэ'? — Драк, Драка,

Драко,

Дракін. СРП Дракын

*ДРАЛ"А.— Дралбў

*ДРАМКО,

*ДРАМОК ад драмаць? — Драмкоў

*ДРАНЕЙКА

— Дранёйка

*ЦРАНЕЦ.—Дранёц

ДРАНІК.—

Дранік. Дранікаў; Драніцкі

ДРАНІЦА.—

Драніца; Драніцкі. Бел. у XVII ст. Дря-

шіца (БА, I, 211). Рус. у

XIV—XVI

стст. Драныца

(Туп.).

СРП

Драныцын, Дранііцтй

ДРАНЬ

рэг. 'драніца' (КСЧ).—Дрань, Дранёў, Дра-

ніч, Дранёвіч; Дранюк; ДранІцкі. Бел. у XVII ст. Дрань

(Туп.)

ДРАП.—

Драп

ДРАПАК.—

Драпак, Драпакоў

*ДРАПЕЗА.—

Драпёза

*ДРАПЕ1Я.—Драпёй

ДРАПУН

'той, хто драпае,

дзярэ?'—

Драпўн

*ДРАЦ.—

Драцэвіч; Дрйцкі. СРП Драценко

135

ДРАЧ,

памянш.

ДРАЧЫК

'птушка дзяргач' (БРС,

КСЧ),

рэг.

'плотніцкі

інструмент для

абазначэння

лініі

паза'

(КСЧ).—

Драч, Драчбў; Драчык, Драчыкаў. Бел.

у XVI ст. Драч <БА, I, 211). У Туп. у XVI ст. Драч. СРП

Драчёв

*ДРАЧАН.—

Драчан

ДРОБ,

памянш.

ДРАБОК

'малая

частка чаго-небудзь

раздробленага,

крупінка'

(Нас,

КСЧ).—

Дроб,

Дрббаў,

Дрббін, Драббвіч, Драбёня, Драбянбк; Драбкбў. СРП

Дробпн, Дробков, Дробынсшй

ДРОБАТ

параўн.

рус. дроботун

'скорагаворка',

'конь,

які

бяжыць

«у тры нагі», збіўчывай

рыссю',

(Даль).—

Дрдбат, Дрббатаў, Драбатдвіч; ?Дробіт пры

[о]>[і].

СРП

?Дроботько

*ДРОБАШ.~

Дрббаш. Бел. у XV ст. Дробаш

(Туп.).

Параўн.

ДРОБЫШ,

ДРОБУШ

ДРОБНЫ.—

Дрббны. Бел. у XVII ст. Дробны (БА, I,

211)

*ДРОБУШ.—

Дрббуш, Драбушэвіч у

выніку

асваення

ЛП

Дробушас, Дробушіс

*ДРОБЫШ.—

Дробыш, Дробышаў; Драбышэўскі ў

выніку

асваення

ЛП Дробішас. Бел. у XVI ст. Дробпш

(БА,

I, 211), укр. у

XV—XVI

стст.

Дробыш

(Туп.)-

СРП

Дробышев

ДРОЖЖА

'дрожджы'? —

Дрожжа,

?Дрожын пры

[жж]>[ж].

Бел. у XVI ст. Дроздча, Дрозча (БА, I, 211).

Рус.

у XVI ст. Дрождча, Дрозжа

(Туп.).

СРП Дрожжцн,

Дрожжов, Дрожжанов, Дрождын

ДРОЖНІК,

польск.

йгогпік 'той, хто дрыжыць,

баіц-

ца',

'купец,

які дорага прадае'

(Карл.).—

Дрбжнікаў

ДРОЗД.—

Дрозд, Дразддў, Драздбвіч; Драздбўскі.

Бел.

у ХУ—Х^ІІ стст. Дрозд (БА, I, 211;

Туп.).

Рус,

укр.

XV—XVI

стст. Дрозд

(Туп.).

СРП Дрозд, Дроз-

дов, Дроздков, Дроздовскай

ДРОН,

ДРОНЬ,

памянш.

ДРОНКА.—

Дрон, Дрбнаў,

Дранбў; Дронь, Дранёвіч, ?Дранюк, Дрбнка, Дранкбў,

Дранкёвіч,

Дрбнчанка. СРП Дронов, Дрошн, Дроневііч

ДРУГ,

памянш.

ДРУЖОК.—

Дружкоў, ?Дрўшчыц

пры

[ж]>[ш].

Рус. у

XV—XVI

стст. Друг, Дружко

(Туп.).

СРП

Другов, Дружков, Дружшн, Друженков

ДРУГАК

рэг. 'жарабя-двухгодак'

(Нас),

'другі рой

лчол

(Ніканч.),

рус. 'што-небудзь другога гатунку, дру-

гое

па

чарзе,

двухгадовае'

(Даль),

укр. 'двухгадовае

136

цяля

ці жарабя',

'другі

рой пчол за адно лета з таго ж

вулля' (Грынч.), магчыма,

'другое

дзіця ў сямТ.—Дру~

гак,

Другачэнка

ДРУГАЛЬ параўн. польск.

йгац({і

'высокі няскладны

чалавек' (Карл.).—

Другаль.

Параўн. ДРУГАН

ДРУГАН, польск.

гігпдап

'другі

рой пчол' (Карл.).—

Дрўган.

Рус. у

XVI—XVII

стст.

Друган,

Друганко

(Тугт.).

Параўн. ДРУГАК

ДРУЖЫК.—

Дрўжыкаў

ДРУЗ, памянш. ДРУЗІК 'шчэбень'

(БРС),

рэг. 'бой,

бітая цэгла' (Дзярж.—М. Б.), 'кусочкІ засохшай зямлІ',

'смецце з зямлёй'

(КСЧ).—

Дру'зік

ДРУК разм. 'дубіна'

(БРС),

укр.

дрюк

'тоўстая пал-

ка,

дубіна' (Грынч.)-— Друк,

Дрўчыц;

Дрўцкі

ДРУНК

з польск. (ігц§

'доўгі

прут, кол', 'высокі няз-

грабны чалавек' (Карл.).—

Дрўнчанка

ДРУСЬ.—

Друсь,

магчыма, у выніку асваення ЛП

ДрусІс,

Друсас

*ДРУШЧ. —

Дрўшчык.

Параўн. ДРУГ

ДРЫБІНЕЦ

з Дрыбіна.—

ДрыбІнцаў,

Дрыбенцаў

пры [і]>[е]

*ДРЫВЕНЬ.—Дрывень

ДРЫГА ад

дрыгаць?

—

Дрыга,

Дрыгб,

Дрыгін.

СРП

Дрыгын,

Дрыженко,

?Дріізын

*ДРЫГАНТ.—

Дрыгант

*ДРЫЗГАЛА ад

дрызгаць?

—

Дрызгалдвіч

*Д,РЫК—Дрык,

Дрычыц.

СРП

?Дрыкан

*ДРЫЛА.—

Дрыла

*ДРЫМУК ад

драмаць?

—

Дрымўк.

Параўн. ДРЭ-

МАЧ

ДРЫН,

памянш. ДРЫНЁК. —

Дрынюк;

Дрынькоў,

Дрынёўскі.

СРП

Дрпнов,

Дрынов

ДРЭВА.—Дрэвіц з суф. -іц ці пры [ч]>[ц]

*ДРЭВАЦЕНЬ —

Дрэвацень

*ДРЭДУН.—

Дрэдун

*ДРЭЙ,

памянш. *ДРЭЙКА.—

Дрэйка

ДРЭК,

ДРЭКА параўн. рэг.

дрэкаты

'картавіць', 'няў-

мела крыкліва спяваць, апавядаць' (Клімч.).— Дрэк,

Дрэка

*ДРЭМАЧ ад

драмаць?

—

Дрэмач.

Параўн. ДРЫМУК

ДРЭНЬ.—

Дрэнь

"ДРЭТ.—

Дрэтаў

137

ДУБ,

памянш.

ДУБІК,

ДУБОК,

ДУБКО.-Д#б,

Дў-

баў, Дубавёнка, Дўбін, Дубінаў, Дубовіч, Дубянок; Ду-

бўк;

Дўбік, Дўбікаў; Дубкб, Дубкбў, Дубкёвіч,

Дубчб-

нак;

Дубікбўскі, Дубінскі, Дубіцкі, Дуббўскі. Бел. у

XVI—XVIII стст. Дуб, Дубок, Дубко (Туп.; БА, I, 211).

Рус.

XV—XVI

стст. Дуб, Дубко

(Туп.).

СРП Дубов,

Дубпн,

Дубков, Дубовскіій, Дубовской, Дубынсшй

ДУБАВЕЦ

з в. Дубы, Дубава.— Дубавёц, Дубауцбў.

СРП

?Дубовцев

ДУБАВЫ

'дубовы'.— Дубавй, Дубавёнка. СРП Ду-

бовой, Дубовпцшй

*ДУБАДЗЕД.—

Дубадзёд

*ДУБАДЗЕЛ.—

Дубадзёлаў

ДУБАй

кірг, 'прывет'

(КРС).—

Дубай. Чув. УІ Ду-

бай

(Магн.).

СРП Дубаев

*ДУБАК.—

Дубак. Бел. у XVII ст. Дубак

(Туп.).

СРП

?Дубакан. СЛП Дубакас, Дубакіс

*ДУБАЛЬ,

*ДУБАЛА.— Дубалёнка

*ДУБАН.—

Дубан, Дубанаў, Дубанёвіч

ДУБАНОС

бел., рус.

дубонос

назва птушкі (БРС,

Даль),

рус.

'насаль,

«асаты чалавек' (Даль).—Дубанос,

Дубанбсаў. Бел. у XVII ст.

Дубонос

(БА, I, 211). Укр. у

у XVI сі.- Дубанос (Туп.)

ДУБАС

рэг.

дубас

'вялікі тупы нож'

(Нас),

укр.

тое

(Грынч.),

параўн. таксама бел.

дубасіць

'біць'.—

Дубасаў. Туп. у XVI ст. Дубас. СРП Дубасов. СЛП Ду-

бас

ДУБАТОУКА

рус. дуботолк 'хто таўчэ дубовую кару

для

дублення', 'асталоп, дурань'

(Даль).—

Дубатбўка,

Дубатаўка.

Бел. у XVI—XVIII стст. Дуботовка, Дуботол,

?Доботовка (БА, I, 212; Туп.)

ДУБЕНЬ,

памянш.

ДУБЕНІК

'дубовая

кара

для

афарбоўкі

і дублення'

(Даль).—

Дубёнь, Дубянеў, Дубя-

нёвіч; Дубёнік

*ДУБЕШКА.—

Дубёшка

ДУБІНА,

памянш.

ДУБІНКА,

ДУБІНЧЫК.

— Дубі-

нін,

Дубініч, Дубінбвіч; Дубінка; Дубінчык; ДубІнскІ,

Дубінёцкі. Бел. у XVI—XVIII стст. Дубана, Дубіінка

(БА,

1,211;

Туп.).

Рус. у

XV—XVII

стст., укр. у

XVI—

XVII стст. Дубына

(Туп.).

СРП Дубынын, Дубанкын, Ду-

бынчык,

Дубанскый

*ДУБНЕЛЬ.—

Дубнёль

ДУБНІК

рус. 'дубняк'

(Даль).

— Дўбнік

138

ДУБОВІК

рэг. 'рулявы на лодцы плытагонаў,

якая

называецца

'дуб'

(Бяльк.),

рус. дубовіік 'лодачнік, пера-

возчык',

назва грыба (Даль), укр. дубовак 'гаспадар

лодкі

«дуба»', 'вярнідуб, асілак'

(Грынч.).—

Дуббвік,

Дуббвікаў. Укр. у XVII ст. Дубовык (Туп.). СРП Дубо-

впков

ДУБОУКА

ст. бел. 'судна, лодка з дубу

(Нас, АУ).—

Дуббі/ка

ДУБРАВЕЦ

з в. Дубрава.— Дубравёц

*Д,УБРО. — Дубро. СРП

?Дубров.

СЛП Дубра, Дуб-

рас

ДУБРОВА

рэг. ДУБРАВА.— Дубрбвін; Дубрава;

Дубрбўскі, ДубраўскІ. Бел. у XVI ст. Дуброва (Туп.)-

СРП

Дубравпн, Дубровіін, Дубровынсшй, Дубровсшй,

Дубровкіш

*ДУБРУСЬ.—

Дубрусёў

*ДУБЯГА.— Дубяга. Укр. у XVII ст. Дубяга (Туп.).

СРП

Дубяго

ДУБЯНЕЦ

з вв. Дубы,

Дубяны.—

Дубянёц, Дубя-

нёцкі

ДУДА.— Дўдау, Дўдзін, Дўдзіч, Дудзёвіч, Дудбвіч,

Дудзёнка, Дудзянкоў, Дудзянок, Дудзёня, Дудзёніч;

?Дудўк; Дудзінскі, Дудзіцкі. У Туп. у

XV—XVI

стст.

Дуда. СРП Дудын, Дудов, Дуданскнй. Параўн. ДУДКА

ДУДАК рэг. 'драфа' (БРС, Нас), рус. тое ж

(Мірт.).—

Дудак. СРП Дудаков

ДУДАЛЬ 'дудар'? — Дўдаль. Дўдалеў. СРП Дудалёв

ДУДАР,

памянш.

ДУДАРЧЫК.— Дудар, Дудараў,

Дударбў, Дударэвіч, Дударэнка, Дударбнак; Дўдарчык.

Бел.

у XVIII ст. Дудар (БА, I, 211—212)

ДУДКА,

памянш.

ДУДКО, ДУДЗЬКО, ДУДЧЫК.—

Дўдка,

Дудкб, Дудкбў, Дўдкін, Дудкёвіч, Дўдчанка;

Дудзько; Дўдчык. Бел. у XVI—XVIII стст. Дўдка, Дуд-

ко

(БА, I, 212; Туп.). Укр.

XVI—XVII

стст. Дудка, Ду-

дочка (Туп.). СРП Дудко, Дудкіін, Дудченко, Дудкевііч.

Параўн.

ДУДА

ДУДНІК

укр. 'дудар'

(Грынч.).—

Дўднік; Дудніцкі.

СРП

Дуднак, Дуднпков

ДУДУК

узб. 'заіка' (УРС).-Дудук.

ДУЖЫ,

памянш.

ДУЖЫК.—

Дўжын; Дўжык. Бел. у

XVI—XVIII стст. Дужпй, Дужы (Туп., БА, I, 212)

ДУЙНЫ

ўкр. дуйнай '(аб ветры), які моцна дзьме'

(Грынч.)-—Дўйны,

Дуйнбў

139