
*МАЗГА 'мозг, мазгі'? — Мазго, Мазгдвіч. СРП Моз-
гын,
Мозгов
МАЗЕЙ памянш. МАЗЕЙКА, МАЗЕЙЧЫК укр. 'той,
хто мажа', 'назва вала попельнай масці' (Грынч.).— Ма-
зёйка;
Мазёйчык.
Укр. у XVI ст. Мазей (Туп.).
*МАЗЕЛЬ.— Мазёль. Параўн. МАЗАЙ, МАЗЕЙ
МАЗЕПА рэг. 'запэцканы ў што чорнае, ці чорны
ад прыроды чалавек'
(Нас),
рус. смал
мазэпа
'брудны,
запэцканы'
(Дабр.), укр. пачаткова 'мурза', а пасля
'наогул неахайны, грубаваты, праставаты чалавек, вах-
лак, прастак' (Грынч.).-— Мазёпа, Мазёпін. Бел. у
XVII—XVIII
стст. Мазепа (БА, I, 233; Туп.), укр. у
XVI—XVII
стст.
Мозепа
(Туп.). СРП Мазепа
МАЗІЛА, памянш. МАЗІЛКА 'той, хто мажа'
(БРС),
рэг. 'той хто вьшазваецца, запэцкваецца' (Дзярж.—
М. Б.), рус. мазнлп, мазалка 'той, хто мажа' (Даль),
укр.
мазыло
'матэрыял, якім мажуць', 'прылада, якою
мажуць' (Грынч.).— Мазілка, Мазілкін
МАЗКО, МАЗЬКО гл. МАЗА
МАЗОЛЬ, памянш. МАЗАЛЁК.— Маздль, Мазалёў;
Мазалькбў; Мазалёўскі. Бел. у
XVI—XVIII
стст.
Мозоль.
(Туп., БА, I, 235). СРП
Мозольков
*М.АЗОША.~Маз6ўка. Параўн. МАЗАй
МАЗУН рус. смал. 'замазаны, мурзаты' (Дабр.), 'той,
хто мажа' (Даль), укр. 'пястун, любімец' (Грынч.).—
Мазўн
МАЗУР, памянш. МАЗУРОК, МАЗУРЧЫК 'мурзаты,
замурзаны'
(КСЧ),
мазурок
'палявы верабей' (Ні-
канч.).—
Мазур, Мазураў,
Мазурэвіч,
Мазурэнка; Ма-
зурўк; Мазуркёвіч;
Мазурчык.
Бел. у
XVI—XVII
стст. Ма-
зур, Мазурко (Туп., БА, I, 233). Укр. у XVI, рус. у
XVII
стст. Мазур (Туп.). СРП Мазуркевт,
Мазуровскіій
МАЗУР, памянш. МАЗУРОК, МАЗУРЧЫК 'выха-
дзец з МазуршчыньГ
(БРС).—
Мазўр,
Мазурэвіч,
Мазу-
рэнка;
Мазурўк; Мазуркёвіч;
Мазўрчык.
СРП Мазур,
Мазуркевііч,
Мазуровскый
МАЗУРА, памянш. МАЗУРОК. МАЗУРЧЫК 'неахай-
ны,
брудны чалавек', 'дрэнны маляр' (Даль).— Мазўра;
Мазуркёвіч;
Мазўрчык.
Бел. у
XVII
ст. Мазурй (Туп.).
СРП
Мазурш,
Мазуркевш,
Мазуровскый.
Параўн.
МАЗУР
МАЗЫРА, памянш. МАЗЫРКА, МАЗЫРЧЫК рус.
мазыря
'той, хто размазвае ежу ў талерцы, пераборлівы
267