Юрэвіч Л. Беларуская мэмуарыстыка на эміграцыі

Нью—Ёрк: Беларускі інстытут навукі й мастацтва, 1999. — 360 с. Існаванне мемуарнай літаратуры — сведчанне багацця і трываласці культурных сувязяў паміж пакаленнямі. Hазнастайнасць мемуарнай спадчыны Беларусі немагчыма без твораў эміграцыйных пісьменнікаў. На жаль, можна канстатаваць, што палітычнымі мігрантамі мінулага стагоддзя сталі лепшыя і найбольш здольныя Беларусы. На Радзіме для іх не было месца. Але менавіта іх ўспаміны цяпер найбольш важныя і грунтоўныя, бо напоўнены не толькі досведам, але прасякнуты шчырымі словамі шкадавання і тугі па родным краі. Кніга Лявона Юрэвіча адлюстроўвае жыццё Апалёнія Радкевіча, Юркі Віцьбіча, Айца Льва Гарошкі, Натальлі Арсеньневай, Канстанціна Езавітава, Міколы Равенскага, Вячаслава Сэлях-Качанскага, Алеся Змагара, Уладзімера Брылеўскага, Юрыя Жывіцы, Алеся Салаўя, Аляксандара Калодкі. Каштоўнасць мемуарыстыкі беларусаў—эмігрантаў яшчэ і ў тым, што менавіта гэты матэрыял з’яўляецца асновай для даследавання беларускай эміграцыі. Мемуарныя творы — сведчанне гістрачных падзей і грунтоўнае даследаванне гісторыі роднага краю. Апалёнія Радкевіч. Беларуская хатка.
Сямён Підгайны. Беларусы на Салаўках.
Юрка Віцьбіч. Не чарнілам, а крывёю.
Юрка Віцьбіч. «Люблю я, разумееце, Віцебск».
Айцец Леў Гарошка. Праз навальніцы й нягоды.
Натальля Арсеньнева. Аўтабіяграфічны нарыс.
Канстанцін Езавітаў. Кароткі жыцьцяпіс.
Мікола Равенскі. Жыцьцяпіс.
Вечаслаў Сэлях—Качанскі. Уласны жыцьцяпіс.
Алесь Змагар. Мой жыцьцяпіс.
Уладзімер Брылеўскі. Аўтабіяграфія.
Юры Жывіца. Маё паходжаньне.
Зінаіда Кадняк. Успаміны пра Алеся Салаўя.
Аляксандар Калодка. Беларусы ў Аўстраліі.
Беларусь успамінаў.
Манаграфічныя выданьні эміграцыйнай мэмуарыстыкі.