
скот (-ă) сущ. муж., скотИна (-ы) 
жен. выльăх, вы~льăх-чĕ'рлĕх; крÿп-
ный рогăтый скот мăйракăллă шул-
трă
 вЫльăх, ĕне вьшьăх; помещение 
для скотины вЫльăх витй 
скрипăч (-ă) сущ. муж., скрипЯч-
ка (-и) жен. сĕрме
 кÿпăсçă 
скрипеть (наст. -плк5, -пйшь, 
-пят; ирич. действ. наст. -пящий) 
глаг. несов. чĕриклет, нăтăртăт, 
кăчăртăт; снег скрипит под
 ногăми 
урă
 айĕнчĕ юр нăтăртатăть 
скрйпка (-и)
 сущ.
 жен. сĕрме кÿпăс 
скрбмный (кратк. ф. -мен, -мнă, 
-мно,
 множ.
 -мнЫ и -мны) лрил., 
скрбмно нареч. 1. сăпăйлă, этеплĕ, 
сăпăр;
 скрбмно вестй себЯ хăрпăр 
хăйне этĕплĕ тыткалă 2. (син. неболь-
шбй) пЫсăк мар, чÿхă; скрбмный 
зăработок пЫсăк мар ĕç укçй 
скрытый прил. (син. тăйный, не-
видимый;
 ант. явный), скрыто на-
реч. вă'рттăн, курăнмăн,
 кĕрет
 мар; 
сисмеслĕ;
 скрытые возмбжности ку-
рăнмăн майсĕм; снимăть скрытой 
телекЯмерой вă 'рттăн телекамерă-
пă ÿкерсе ил 
скрыть (будущ. скрбю, скрбешь, 
скрбют; иовел. ф. скрой(
 глаг.
 сов., 
кого-что (син. спрятать) пытăр, пы-
тарсă хăвăр; пытарсă хур; скрыть 
деньги укçанă пытарсă хăвăр; скрыть 
правду чăннине ан калă 
скрыться (будущ. скрбюсь, скрб-
ешься,
 скрбются; повел. ф. скрбй-
ся,
 скрбйтесь; лрич. действ. прош. 
скрЫвшийся; деепр. скрЫвшись) 
глаг. сов. (син. спрятаться, исчез-
нуть) тар, тарсă кай, тарсă пытăн 
скука (-и) сущ. жен. тÿнсăх, сал-
хÿлăх,
 кичбмлĕх; скÿка одолела тÿнсăх 
пÿсрĕ 
скулЯ (-Ы) сущ. жен.;
 множ.
 скÿ-
лы
 (скул, скÿлам) пит шăммИ; ши-
рОкие
 скÿлы сарлакă пит
 шăммй 
скупбй (кратк. ф. скуп, скупă, 
скÿпо,
 множ.
 скÿпы и скупы) прил., 
скупо нареч. (ант.
 ш,едрый)
 хЫтă, 
хĕрхенекен (пурлйха, укçа-тенке) 
скуфьЯ (-й) сущ. жен.;
 множ.
 ску-
фьИ
 (-срей)
 скуфья (православи пу-
пĕсен
 шĕвĕр
 тйрăллă
 хура калпакĕ) 
скучать (наст. -ăю, -ăешь, -ăют; 
прич. действ. наст. -ăющий) глаг. 
несов.,
 о ком-чем, по кому-чему и без 
доп. тунсăхлă, салхулăн, кич^м пул; 
скучать по друзьям туссемшĕн тун-
сăхлă 
скÿчный лрил. (син. невесĕлый), 
скÿчно
 нареч.
 тÿнсăх, тунсăхлă, сал-
хÿ, салхÿллă, кичĕм; скÿчный рас-
сказ кичем калăв; врĕмя прохбдит 
бчень
 скÿчно вă'хăт пйтĕ салхÿ ирт^т 
слăбость (-и) сущ. жен. вă'йсăрлăх 
хăлсăрлăх, хавшăклăх 
слăбый (кратк. ф. слаб, слабă, 
слăбо,
 множ.
 слăбы и слабы; сравн. 
ст.
 слабее, слабей;
 превосх.
 ст. сла-
бейший) ирил. (ант. сйльный), сла-
бо
 нареч.
 1. вă'йсăр, хăлсăр, хевтесĕр, 
хавшăк; слăбый человбк хăлсăр çын 
2.
 тÿл^к, вă'йсăр; слăбый ветербк 
тÿлбк çил * слăбый чай шĕ'вĕ чей 
слăва (-ы) сущ. жен. чап, мухтăв; 
завоевăть славу мухтавă тйвĕç пул 
слăвный ирил. (син. замечăтель-
ный),
 слăвно нареч. чăплă,
 авăн, 
хÿ'хĕм;
 мы слăвно отдохнÿли эпйр 
пйтĕ хÿ'хĕм кăнтăмăр 
славянйн (-а) сущ. муж., славЯн-
ка (-и) жен. славян;
 множ.
 славяне 
славянсем
 (вырăссемпе
 хурăнташлă 
халăхсен йышĕ) 
славЯнский ирил. славян -ĕ; сла-
вЯнские языки славян чĕлхисем 
слагăемое
 (-ого)
 сущ. сред.
 хушă-
наканнй (пĕр-пĕрин
 çумне
 хушакан 
хисепсенчен
 пĕри) 
слăдкий (кратк. ф. -док, -дкă, 
-дко,
 множ.
 -дки; сравн. ст. слăще; 
превосх.
 ст. сладчăйший) прил., сл^-
дко
 нареч.
 1. пылăк; слăдкий, как