
А 
а
1
 союз пулйн те,
 варă;
 а; Вы идй-
те,
 а мы подойдем попбзжс Эсир 
кайăрăх, эпИр варă каярахпă пЫ-
рăпăр; Кбля мăленький, а сйльный 
Кбля пĕ'чĕк пулйн те вă'йлă 
а
2
 частица
 варă,
 э; -и, -ши; Пой-
дем домбй, а? Киле каяр-и?; А что 
он тебе сказăл? Вăл санă мĕн тĕрĕ 
варă?;
 Петя! - А? Пĕтя! - Э? 
абажÿр (-а) сущ. муж. абажÿр, 
калпăк (лампăн); лăмпа с зеленым 
абажÿром сймĕс калпăклă лăмпа 
аббревиатÿра (-ы) сущ. жен. абб-
ревиатÿра
 (темиçе
 сăмах
 пайĕсенчен 
е пуçламăш
 сассисенчен
 тунă япала 
ячĕ, сăм., детдом - детский дом, 
ЭВМ -
 электронно-вычислительная 
машина, вуз -
 высшее учебное
 заве-
дение) 
абзăц (-а) сущ. муж.;
 множ.
 абзă-
цы (-ев) 1. çĕ'нĕ
 йĕрке
 (ăна пуçла-
мăшĕнче кăшт таса вырăн хăварса 
çыраççĕ);
 писăть с абзăца çĕ'не йĕр-
керен пуçласă çыр 2. абзăц (икĕ
 çĕнĕ 
йĕрке
 хушшинчи текст); прочитЯть 
три абзăца вИçĕ абзăц вулă 
абитуриент (-а) сущ. муж., абиту-
риĕнтка (-и) жен. абитуриент (аслă 
шкула
 вĕренме
 кĕрекен);
 кбнкурс сре-
ди абитуриентов абитуриентсĕм хуш-
шинчй кбнкурс 
абонемĕнт (-а) сущ. муж. 1. або-
немĕнт
 (театрти,
 библиотекăри
 вы-
рăнпа,
 телефонпа
 е ыт. усă курмал-
ли
 тулевлĕ
 право);
 абонемĕнт на цикл 
лекций
 лекци ярăмĕ итлемеллй або-
немĕнт 2. абонемĕнт (библиотекăн 
киле кĕнеке паракан уйрăмĕ) 
абонемĕнтный прил. абонемĕнт -ĕ; 
абонемĕнтлă;
 абонемĕнтный концерт 
абонементлă концĕрт 
аборигĕн (-а)
 сущ.
 муж. (ант. при-
шĕлец, иммигрăнт) аборигĕн (пĕр-
пĕр
 вырăнти
 тĕп халăх çынни); або-
ригĕны
 Камчăтки
 Камчăтка абори-
генĕсем 
аборигĕнный
 прил.
 (син. кореннбй, 
местный;
 ант. прИшлый) вырăнтИ, 
тĕп;
 аборигĕн ...; аборигенное насе-
лĕние вырăнтй хăлăх, аборигĕн хăлăх 
аббрт (-а) сущ. муж. (син. выки-
дыш) аббрт, хырăм пăрахнИ, ачă пă-
рахнй;
 сделать аббрт ачă пăрахтăр 
абрикос (-а) сущ. муж. абрикбс 
(кăнтăрти йывăç, унăн çимĕçĕ); кб-
сточка абрикбса абрикбс
 вăррИ
 (çи-
мĕç ăшĕнчи) 
абрикбсовый прил. абрикбс -ĕ; аб-
рикбсовый сок абрикбс сĕткĕнĕ 
абсолйтный прил. (син. безуслбв-
ный;
 совершĕнный, пблный; ант. 
относйтельный), абсолн5тно нареч. 
чăн,
 туллИ, абсолютлă; пачăх, пĕ-
тĕмпĕх; абсолютная йстина чăн тĕ'рĕс-
лĕх,
 туллй чă'нлăх; абсолккно вĕрно 
пĕтĕмпех
 тĕ'рĕс, чăн-чăнăх 
абстрăктный ирил. (син. отвлечĕн-
ный;
 ант. конкрĕтный) пĕтĕмлетÿ'л-
лĕ,
 абстрăкциллĕ, абстрăктлă (нумай 
пайăр
 пулăмсене
 пĕтĕмлетекен);
 аб-
стрăктное мышление абстрăктлă шу-
хăшлăв