Бiрыла М.В. Беларуская антрапанiмiя. 2. Прозвiшчы, утвораные ад апелятыўнай лексiкi

Подождите немного. Документ загружается.

КАІН

бел. лайл. 'пракляты, акаянны'

(Нас).—

Каі-

наў. СРП

Каіінов

*КАЙДА тат., кірг. 'дзе' (ТРС,

КРС).—

Кайддў

*КАЙДАН.—

Кайданаў.

СРП

Кайданов

*КАЙДАНІК.—

Кайданікаў

:і:

КАЙСАР.кірг. 'рашучы, смелы, дужы', 'легкадумны,

дурнаваты'

(КРС).—

Кайсарэнка. Каз. УІ

Кайсар

(Жа-

нуз.).

СРП

Кайсаров

*КАКА{В)УЛЯ.— Какавўлін, Какаўлін. Параўн. КА-

КОУКА

^КАКОЙКА.—

Какойчанка

КАКОРА, КОКАР рэг.

кокора

'дэталь абшыўкі лод-

кі,

шпангоўт' (Масл.). рус. какора, кокорь,

кокорыга

'бервяно з карнявішчам, дрэва з коранем'

{Даль,

Дабр.).—

Какбра,

Какорын,

Кпкорыч;

?Кбкар

з перано-

сам націску. Рус. у

XVI—XVII

стст., укр. у

XVII

ст. Ко-

кора

(Туп.). СРП

Кокорпн,

Копорынов,

Какорпн

КАКОУКА рус. коковка 'булдавешка, галоўка', 'пал-

ка-крывуля, кульба, кульбака' (Даль).— Какоўка. Бел.

XVI—XVII

стст. Коковка (БА, I, 223). У Туп. у XVI ст.

Коковка. СРП Каковкнн

КАКУРА рус. кокура, кокурка 'вясельны праснак',

'абаранкі',

кокур 'грош, грошы' (Даль), 'аржаны

праснак'

(Мельн.), какурка 'ватрушка

(Мірт.).—Какў-

ра. СРП

Кокурын,

Кокуркын

КАЛАДЗЕЙ ст. бел.

колодвй

'калеснік' (Нас, АУ),

рус.

колодей

'хто працуе абы-як', 'поварскі нож' (Даль),

укр.

колодій

'калеснік', 'вялікі нож' (Грынч.).— Кала-

дзёй.

У Туп. у XVI ст.

Колодей.

СРП

Колоділев

КАЛАКОЛЬНІК

'звоннік, той, хто робіць званы'?—

Калакбльнікаў. Рус. у

XVII

ст.

Колокольніік

(Тугт.). СРП

Колокольшков

*КАЛАЛА.~

Калала

КАЛАМАР устар. каламар 'чарніліца'

(Нас),

рус.

каламарь тое ж (Даль), укр. каламарь тое ж (Грынч.).—

Каламар

КАЛАМІЕЦ укр.

кололшець

'жыхар Каламійскай ак-

ругі', 'хто здабывае соль' (Грынч.). — Каламіец. Бел. у

XVII

ст.

Кололшец,

укр. у

XVI—XVII

стст.

Коломііец,

Коломыец

(Туп.). СРП

Коломіійцев,

Калломейцев

КАЛАН тат. колан 'дзікі конь'

(ТРС),

алт. калан

'дань, подаць' (Будаг.).— Каланчўк. Чув. УІ Калан

(Магн.)

170

КАЛАНТАЙ параўн. цюрк. кулунтай 'жарабя', узб.

кулунтаі, уйгур. кулантаі 'дзікі асёл' (гл. падрабязны

разбор прозвішча ў Труб. Этнмологня, 1966, стр. 42—

44).—

Калантай. Бел. у XVI ст. Колонтай (БА, I, 224)

КАЛАНЦАР ст. рус. калантарь 'безрукаўны панцыр'

(Ср.),

параўн. таксама бел. рэг. калантырыць 'прасіць,

выпрошваць

(Нас),

укр. калантаріітіі 'гучна гаварыць'

(Грынч.).—

Каланцар. Параўн. СРП Калантар, Калан-

гаров,

?Калантыров

КАЛАТУХА 'калатуша, жыдкая гразь' (Дзярж.—

М.

Б.).— Калатўхін. СРП

Колотухын

КАЛАТУША.— Калатуша

КАЛАУР рэг. калавур 'каравул'

(Нас.).—

Калаўр,

Калавўр. Бел. у

XVI—XVII

стст. Калаур, Калавур (БА,

218; Туп.). Рус. у XVI ст. Калаур <Туп.)

*КАЛАЦЕЙ ад калаціць?—Калацёй, Калацэй

КАЛАЧ, памянш. КАЛАЧЫК-— Калачдў; Калачык;

Калачынскі. СРП Калачов, Калачёв, Колачевскый

КАЛАЧНІК

'той, хто выпякае ці прадае калачы'.—

Калашнікау пры [чн]>[шн]. Бел. у XVI КОЛПЧНПК (БА,

223). СРП Калашныков

КАЛАШ кірг. 'бедны, бездапаможны, сірата' (Бу-

даг.).— Калаш; Калашўк

*КАЛАШЭЙН.—

КалашШаў

КАЛБЕКА

параўн. кірг. келбек 'балбатун'

(КРС),

параўн.

літ. каіЬегіі 'гаварыць' (Фрэнк.).—Калбёка. Чув.

УІ Калбекей (Магн.)

*КАЛБУН.—

Калбун. Параўн. КАЛБЕКА

КАЛГАН, КАУГАН рэг. зневаж. калган, каўган 'дур-

ная

галава', 'дурань' (Дзярж.— М. Б.), рус. калган наз-

ва расліны, колган, калган 'грубая, непрыгожая пасуда'

(Даль),

укр. калган назва расліны (Грынч.), тат. кал-

ган 'адкладзены', 'астатні'

(ТРС).—

Калганаў; Каўга-

наў; Кбўганаў; Каўганчўк. Чув. УІ Калган (Магн.). Укр.

XVII

ст. Ковган (Туп.). СРП Калганов,

Колганов

КАЛДАЙ кірг. гіст. 'назва аднаго з чыноў аЛініст-

рацыі

манголаў', 'маленькая перапечка'

(КРС).—

Кал-

даеў.

СРП

Колдаев

КАЛДУН.— Калдундў

*КАЛДУШКА.— Калдўшка. Параўн. КАЛДЭКА

КАЛДЬІБА

рэг. 'кульгавы, крываногі'

(Нас),

колды-

ба, калдыбай 'храмы, кульгавы' (Дабр.).— Калдйбаў.

СРП

Калдыбнн

171

КАЛДЭКА параўн. рэг. калдыка 'кульгавы' (Маг.—

В. Л.),

калдыга

'кульгавы крываногі'

(Нас),

рус. кол-

дыка

'хто вымаўляе колды замест когда', 'храмы, куль-

гавьГ (Даль), параўн. таксама кірг. калдык 'астатак,

рэшта', 'патомак'

(КРС).—

Калдэка

КАЛЕГА, памянш, КАЛЕЖКА.—

Колёшка

пры

[ж]>[ш].

СРП

Колегов.

Параўн. КАЛІГА

*КАЛЕДНІК.—Калёднік

КАЛЕЙ,

памянш. КАЛЕЙКА, КАЛЕЙЧЫК рэг. ка-

лей, калея 'чарга'

(Нас).—

Кйлёй,

Калёеў;

Калёйка;

Калёйчык

- *КАПЕПШК—Калёйнік. Бел. у XVI ст. Колейтк

(БА,

1,223).

КАЛЕКА, памянш. КАЛЕЧКА.— Калёка,

Калёчыц,

Кйлёчыч,

?Калёчка,

якое магчыма і ад КАЛЫДО (гл.).

Бел.

у XVIII ст. Калека <БА, I, 218). Рус. у

XIV—

XVI стст., укр. у XVI ст. Калека (Туп.). СРП Калекан

КАЛЕНА, параўн. КАЛЕНКА, КАЛЕНЬКА, КАЛЕ-

НІК.—Калёпа, Калянёвіч; Кйлёнка, КалянкбвІч, Калён-

чыц, Калёнчанка, Каленціёнак; Калянчўк; Калёнька;

?Калёнік.

Бел. у XVI ст.

Колено

(БА, I, 223). Рус. у XV—

XVI стст., укр. у

XVI—XVII

стст.

Колено,

Коленко

(Туп.).

СРП Коленко,

Коленков

КАЛЕНДА.—

Калёнда

*КАЛЕСНЫ

ад кола?—

Калёсны

*КАЛЕТА параўн. кірг. калет 'памылка, няпраўда'

(КРС)

— Калёта. СРП

Калетын

*КАЛЕТН\К.~~ Калётнік. СРП

Колетныков

*КАЛЕХТО.— Калёхто

КАЛІБЕР

рэг.

калібір

'калібр'

(Нас),

рус.

калабер

тое ж (Даль).—

Калібер,

Калібераў

*КАЛІБЕРДА.—

Каліберда,

Калібярда

КАЛІВА.— Каліва

КАЛІГА ст. рус. калыга 'башмак

(Ср.),

рус. калііга

'калеЯ, каляга', 'мокры снег, халепа', 'бручка

(Даль,

Мельн.).—

Калігін; У Туп. у

XVII

ст.

Калыга

КАЛІКШТА

параўн. літ. каііШуіі 'кляпаць касу,

вастрыць нож'

(Фрэнк.).—

Калікшта

КАЛІЛА рус. ка.шло 'нагрэты металічны прут, якім

прапальваюць дзіркі' (Даль), укр. калііло 'гразь'

(Грынч.).—

Калілец, магчыма, ад назвы н. п. Калілы

*КАЛІМАС—

Калімасау

172

КАЛІНА,

памянш.

КАЛІНКА,

КАЛІНОК,

КАЛІНІК,

КАЛІНЕЙКА,

КАЛІНЕЦ.

— Каліна, Калінін, Калінё-

нак;

Калінка, Калінкін, Калінчанка; Калішюў; Кал'шік,

Калінічэнка; Калінёйка; Калінёц; Каліноўскі, ?Калін-

скі;

усе магчымы ад УІ КйлІна, КалінікККаланчк. СРП

Калішын, Калішенко, Каліінов, Калыновііч, Каланычев,

Калпнкын,

Калішочшн, Калынцев, Калынычев, Калннов-

скнй,

Калынсшй

КАЛІННІК,-—Каліннікау,

магчыма, з УІ Калінік<

Калішык. СРП Колыпныков

*КАЛІНША.—

Каліншын

КАЛІТА

ст. бел. 'сумка,

мяшочак

на

грошы'.—

Калі-

та.

Бел., рус. у

XVI—XVII

стст. Калыта

<Туп.).

СРП Ка-

ЛІІТІШ

КАЛІТНІК

рус. калытшк 'валакіта, ухажор'

(Даль).—

Калітнік.

Бел. у XVI ст. Калатннк (БА, I, 218).

Параўн.

КАЛІТА

*КАЛІТУХА.—

Калітуха

*КАЛІХ.—

Каліх, Калішэвіч; Калішчўк

Й:

КАЛІШ.—

Калішэвіч. СЛП Калышюс

КАЛМЫК

'калмык',

рэг.

'касмыль'

(Дзярж.—М.

Б.),

рус.

калмык

'чорная

ці чорна-бурая аўчына з

кароткай

воўнай'

(Даль).—

Калмык, Калмычэнка. Рус. у

XVI—

XVII стст. Колмык, Калмык

(Туп.).

СРП Калмыков

КАЛОДА,

КАЛОДКА.—Калдда; Калддка; Калддзь-

ка;

Каладбк; Каладзінскі, Каладзынскі, КаладніцкІ. Бел.

XVI—XVII

стст. Колодка, Колодко, Клода (БА,

1,224;

Туп).

Рус, укр. у XVI ст. Колодка, Колотка

(Туп.).

СРП

Колодан, Колодкын, Колодков

КАЛОДЗЕЖНЫ.—

Калодзежны

КАЛОДНІК

устар. рэг.

'вязень,

закаваны

ў калодкі'

(БРС).—

Калдднік; Каладніцкі

КАЛОНЬ

кірг. колон 'доўгая каса ў

жанчыны'

(КРС).—

Калбнь. СЛП Калонас

КАЛОША,

памянш.

КАЛОШКА 'калоша, штаніна',

рэг.

'устар. 'анучка, абмотка,

якою

жанчыны абмотвалі

нагу'

(КСЧ),

'панчоха без «ступака»'

(Дзярж.—М.

Б.).—

Калдша, Калдшын, Калдшыч, ?Калдшк пры

апушчэнні

каыцавога

[а] з

мэтай

адштурхоўвання ад апелятыва;

Калошка, Калошкін. Бел. у XVII ст., укр. у XVI —

XVII стст. Калоша

(Туп.).

СРП Колоашн, Калоішін

КАЛПАКгл.

КАУПАК

КАЛТАН

рус. арх. калтан 'дробны плывучы лёд са

173

снегам,

шарош' (Даль); параўн. кірг. 'вёрткі, мітуслівы'

(КРС).

—

Калтан

КАЛТУН

гл. КАУТУН

КАЛТЫГА

рэг. калтыга 'скупы, суцяга, суцяжнік',

'абманшчык,

карцёжнік'

(Нас),

параўн. літ. каііаз 'віна-

ваты

каму што-небудзь, даўжнік'

(Фрэнк.).—

Калтыга,

Калтыгін

КАЛУГА параўн. калюга 'выбоіна на дарозе, лужа'

(БРС,

Нас), рус. калуга 'багна, балота' (Даль).—

Ксі-

лўга, Калўгін, Калўжанка, Калужбнак. Чув. УІ Калуга

(Магн.).

Бел. у XVIII ст. Калуга (БА, I, 218). Рус. у

XV—XVII

стст. Калуга, Колуга, Калужка (Туп.). СРП

Калугіін

КАЛУЖНЫ.—

Калужны. Параўн. КАЛУГА

КАЛУН

'сякера, якою колюць дровы', рэг. 'тупая ся-

кера',

'недалёкі чалавек' (Дзярж.— М. Б.), параўн. тат.

колун 'дзікі

конь'

(ТРС).—

Калўн, Калунбў

КАЛУП{А) ад калупаць?—Калуповіч. Параўн. КА-

ЛУПАЙ

КАЛУПАЙ

рус. колупай 'капун, маруда, мяла'

(Даль),

параўн. бел. калупацца 'павольна рабіць'.— Ка-

лупай,

Калупаеў, ?Каўпаеў. Бел. у XVIII ст. Колупай

(БА,

I, 224). Рус. у

XV—XVI

стст. Колупай (Туп.).

СРГІ

Колупаев

КАЛУПАХА ад калупаць, калупацца.— Калупаха,

Калупахін. Параўн. КАЛУПАЙ

*КАЛХУТА.— Калхўта

КАЛЫБА

параўн. тат. калыб 'мерка' (Будаг.).— Ка-

лыбенка

КАЛЫГА

рус. колыга 'скупы, скупердзяй' (Даль).—

Ксілыга,

Кальігін. СРП Калыган

КАЛЫСКА.—

Калпска

*КАЛЫХА,

памянш.

КАЛЫШКА ад калыхаць.—

Калышка, параўн. КАЛЫХАН

КАЛЫХАН

ад калыхаць 'калыханы"?— Калыхан

*КАЛЬ,

*КАЛЯ,

памянш.

КАЛЬКА.— ?Калюк, Каль-

кд,

Кальчанка. Рус. у

XVII

ст. Каля (Туп.). СЛП Ка-

люкас

*КАЛЬВА.— Кальвін. Параўн. СЛП Кальвайтіс

*КАЛЬМАК.—

Кальмак, Кальмакдў. Бел. у XVIII ст.

Кальмак (БА, I, 218)

КАЛЬНІК

укр. калыііш 'перапечка'

(Грынч.).—

Каль-

нік;

Кальніцкі. СРП Кальнацшй

174

КАЛЬЦО,

памянш.

К.АЛЕЧКА рэг., рус. кольцо

'кольца',

'пярсцёнак',—

Кальцбў, КалёчкІн; Кальчэўскі.

СРП

Кольцов

КАЛЮЖНЫ.—

Калюжны. Укр. Колюжный.

Параўн.

КАЛУГА, КАЛУЖНЫ

*КАЛЮПАН.—

Калюпанаў

КАЛЮЧЫ.—

Калючы

*КАЛЯГА.—

Каляга. У Туп. у XVII ст. Коляга. СЛП

Ка.гяга

КАЛЯДА.—

Каляда, Калядзін; Калядзіч, Калядзё-

нак;

Калядзюк; Калядка; КалядзінскІ. Бел., укр. у

XVI—

XVII стст. Коляда, Коледа

(Туп.).

СРП Колядіш, ?Коля-

дов, Коледпн

КАЛЯК,

КАЛЯКА,

памянш.

КАЛЯЧКА бел. коляк

'кол'

(Нас),

укр. коляка тое ж

(Грынч.),

параўн. такса-

ма

бел. рэг. калякаць 'гаварыць, гутарыць' (Дзярж.—

М.

Б.).—

Калякоў; Калячднак; Калячка. СРП Кй-

ЛЯКІІН

*КАЛЯНЦЁН,

памянш.

КАЛЯНЦЕНАК.—

Калянцё-

наў, Каленціёнак

КАЛЯНЫ,

памянш.

КАЛЯНКО.—

Калянёвіч; Калян-

кдвіч;

Калянчўк; Калянюк; усе магчымы І ад КАЛЕНА

(гл.)

*КАЛЯСЕНЬ,

памянш.

*КАЛЯСЕНЬКА

'каляснік'?—

Калясёнь, Кдлесень з перастаноўкай націску, Каляснёў;

Калясёнька. СРП ?Колеснев

КАЛЯСНІК.—

Каляснік; Калёснік з перастаноўкай

паціску,

Калёснікаў, Калеснікёвіч; Калеснікдвіч; Каляс-

ніцкі.

Бел у XVI—XVIII стст. Колеснцк (БА, I, 224).

СРП

Колеснш, Колесныков

КАЛЯСО

'кола'.—

Кдлесаў. Укр. у XVII ст. Колесо

(Туп.)

*КАМАДЗЕЙ.—

Камадзёй

КАМАЙ

тат. комай бат.

'маннік'

(ТРС),

кірг. кумай

'спанойны

конь',

'гончы сабака' (Будаг.).—Камай. Чув.

УІ

Камай

(Магн.).

Казані

ў XVII ст. Камай (Туп.)

КАМАНДА,

памянш.

РКАМАНДЫШКА.—

Каман-

дзёнка; Камандышка. СРП Командын

КАМАНДЗІР.—

Камандзіраў. СРП Командцров

КАМАР.—

Камар, Комар з пераносам націску Ка-

марбў, Камаровіч, Камарэнка; Камарбўскі, Камарэў-

скі.

Бел. у XVI—XVIII стст. Комар (БА, I, 224;

Туп.).

Рус.

укр. у XVI—XVII стст. Комар, Комарко

(Туп.).

175

СРП

Комар, Комаров, Комаровсшй, Камаровскый, Ка-

маріінскай, Камарыцкый

КАМАЧ

тат. комач 'кумач'

(ТРС).—

Камач, Камачд-

нак

КАМАШКА

рус. комашка

'камарык,

мошка,

казюль-

ка'

(Даль), укр. комашка

памянш.

ад комаха

'насяко-

мае',

'муравей'

(Грынч.).—

Каліашка; Камашынскі

*КАМБАЙ

параўн. кірг. кембай

'канвой'

(КРС).—

Камбаёў

*КАМЕДА.—

Камёда, Камёдзін

*КАМЕЙКА.—

Камёйка. СРП Камейко

*КАМЕЙША.—

Камёйша

*КАМЕКА.—

Камёка

КАМЕЛЬ,

памянш.

КОМЛІК.—

Камёль, Камлёу,

Камлёнка,

Камлянкдў, Камлёнак; Камлюк; Комель з

перастаноўкай

націску; Кдмлік. Бел. у XVI! ст. Комлык

(БА,

I, 224). Рус. у XVI ст. Комель

(Туп.).

СРП Комлев

КАМЕННЫ,

КАМЕНКА, КАМЕНКА.

— Камённы,

Камянны; Каменка, Камёнка, Камянкдў; Камянчўк. Бел.

у XVIII ст. Каменка (БА, I, 218;

Туп.).

Рус. у XVII ст.

Каменной

(Туп.).

СРП Каменкіш, Каменков

КАМЕНЬ,

памянш.

КАМЯНЕК-—

Каменеу; Камя-

нюк;

Камянькоў; ?Камянчўк; Камёнскі, Камёнскіх, Ка-

мянёцкі. Рус. у XVII ст. Камень

(Туп.).

СРП Каменев,

Кпменевач, Каменцев, Кйменецшй, Каменскый

КАМЕРА.—

Камера

*КАМЕШ.—

Камеш

КАРАЗОЛ.—Камзолаў. СРП Камзолов

КАМІСАР,

памянш.

КАМІСАРЧЫК

ст. бел. комн-

сар 'чыноўнік для разгляду спрэчных спраў' (Нас,

АУ).— Камісараў; Камісарўк; Камісарчык; Камісарчўк.

Бел.

у XVII ст.

Коміісар

(БА, I, 224). СРП Коміісаров,

Комііссаров

*КАМІШКА.—

Камішчанка

КАМКАР

кірг.

'снежныя

крупы'

(КРС).—

Камкар

КАМЛАЧ

'калмач,

калматы'.—

Камлач

КАМЛЫК,

памянш.

КАМЛЫЧЫК

рэг.

'касмыль'.—

Камлычык

КАМЛЮК

рэг. 'камель' (КСЧ)

'невысокі

дзябёлы ча-

лавек'

(Дзярж,—М.

Б.)-—Камлюк

КАМОДА.—

Камодзін

КАМОК

рэг., рус. комок

'камяк'.

— Камдк; ?Камкд:

Камдцкі?

У Туп. у XVI ст. Комок. СРП Комков, Комков

176

КАМОРА,

памянш.

КАМОРКА.— Камбрчанка

КАМОРНІК.—Камдрнік,

Каморнікад

*КАМОСА,

памянш.

*КАМОСКА.

—

Камоска. Бел. у

XVI ст.

Комоса

(БА, I, 224)

КАМПАН.—

Кампан

КАМПАШЕЦ

'член

кампаніГ?—

Кампаніец. СРП

Компанеец

КАМЧАТНЫ

ст. рус. камчатьш 'зроблены з камкГ

(Ср.)—Камчатны.

Рус. у XVII ст. Камчатой (Туп.)

*КАМШЫЛА,—

Камшылаў

*КАМЫНЯ.—

Камынін. СРП Камынан

КАМЫШ

'чарот'.— Камьіш; Камышкб, Камышкін.

СРП

Камышнн, Камышков

КАМЯГА

ст. бел. 'лодка, выдаўбленая з калоды'

(Нас,

АУ), рэг. 'карыта'

(Бяльк.),

рус. комяга 'выдаўб-

ленае

з бервяна карыта'

(Дабр.).—-

Камяга, Камягін.

СРП

Комягын

КАМЯК-—

Камяк, Камякбвіч

КАНАВА,

памянш.

КАНАУКА.— Канаука; Канаўчук.

СРП

Канавпн.

КАНАВАЛ,

памянш.

КАНАВАЛІК, КАНАВАЛЬ-

ЧЫК.—

Канавал, Канавалаў, Канаваленка, Канавалё-

нак;

Канавалюк; Канавалік; Канавальчўк; Канавальчык.

Бел.

у XVII—XVIII стст. Коновал (БА, I, 224). Рус. у

у XVII ст. Коновал (Туп.). СРП Коновалов

КАНАВОД.—

Канавбд

КАНАПЛЯ,

памянш.

КАНАПЕЛЬКА.—

Канапля,

Канаплёў, Канаплін, Кандпліч; Канапёлька, Канапёль-

кін.

Бел. у XVI ст. Конопелька (БА, I, 224; Туп.). Укр.

у XVI ст. Конопля (Туп.). СРП Коноплын, Коноплёв

КАНАПЛЯНІК.—

Канаплянік, Канапляннік

*КАНАТОП.—

Канатдпаў

КАНДАК

рус. кондак рэліг.

'песня

ў гонар Хрысга,

БагародзІцы

ці іншага святога' (Даль), укр. тое ж

(Грынч.),

тат., тур. копдак

'пялёнка'

(Будаг.).—Кондй.к,

Кандакоў. У Туп. у XV ст. Кондак. СРП Кондаков, Кан-

даков

КАНДАЛ

параўн. кірг. кандала

'клоп'

(КРС),

маг-

чыма,

форма адз. л. ад кандалы?—Кондал, Кбндаль,

Кандалёвіч. СРП Кандалпн, Кандалов

КАНДЗЕР,

КАНДЗЕРА, рэг. кандзер

'ячная

ці пша-

нічная

каша'

(Бяльк.),

рус. кандер 'крупнік' (Дабр.),

'пахлёбка

з пшана',

'нясмачная

страва, балапда' (Ціх.),

12.

ЗІІК.

513 177

укр.

кандьор

'жыдкая кашка з круп ці пшана, кулеш'

(Грынч.).—

Кандзёр,

Кбндзера,

Кандзёраў;

Кандзярэш-

ка. Чув. УІ

Кондеряк

(Магн.). СРП

?Конділров.

СЛП

Кандерас

КАНДЗІНЕР.—Кандзінераў

*КАНДЗІРАНДА.—

Кандзіранда

*КАНДЗЮРА.~

Кандзюрын

КАНДЗЮХ рэг.

'трыбух',

'пузаты чалавек' (Мсцісл.),

'страўнік жывёліны' (Бяльк.), рус.

кандюх

'кішкі жывё-

ліны' (Дабр.).—

Кандзюх,

Кандзюхдў

*КАНДУХ.—

Кандухдвіч,

Параўн. КАНДЗЮХ

КАНДЫБА 'кульгавы, храмы' (БРС, Нас, Бяльк.),

'маруда',

'павольны ў

хадзе'

(Нас), укр.

кандыба

'дрэн-

ны

конь, кляча' (Грынч.).—

Кандыба,

Кандыбдвіч.

Укр.

XVI—XVIII

стст.

Кандііба,

Кондыба

(Туп.). СРП Кан-

дыба

КАНДЫБАЙЛА. —

Кандыбайла.

Параўн. КАН-

ДЫБА

КАНДЫДАТ.—

Кандыдатаў

*КАНДЫЛЬ.—

Кандылёў

КАНЕЦ.—

Канёц;

Канёцкі.

СРП

Концов

*КАНОДА.—

Канода

^КАНОЙКА —

Кандйка

*КАНОКАР.—

Канокараў

КАНОНІК,

памянш. ?КАНОНЧЫК, ?КАНОНАК.-

КПНОНІК;

Канднчык;

Канднак,

усе магчымы І ад Уі

Конон

КАНОПА, памянш. КАНОПКА параун. літ.

коігюра

'конскІ

капыт' (Фрэнк.), параўн. таксама рус.

конопь

'каноплі' (Даль).—

Кандпка.

СЛП

Конопа,

Конопас

КАНТАР 'бязмен', 'спявак у сінагозе'

(БРС),

рэг.

'фартух'

(Камян.— Шат.), ст. рус.

контарь

'бязмен'

(Дзюверн.), рус.

кантар

тое ж (Дабр.)-—Кантар; Кан-

тарўк.

СРП

Кантор,

Канторов,

Канторовііч,

Конторовыч

КАНТОРШЧЫК.—

Кантдршчыкаў

*КАНТУЗОР.—

Кантузбраў

•^КАНТЫЛЬ."

Кантылёў

*КАНУС—

Канус

КАНЦАВЫ.—Канцавы,

Канцавёнка

КАНЦАН 'канцавы, канчанін'?—Канцан

КАНЦЫЛЯРЧЫК-—

Канцылярчык

*КАНЦЯВА.—

Канцява

КАНЧАК параўн. кірг.

канчык

'сука'

(КРС).—

Кан-

чйк

178

КАНЧАНІН 'канцавы'.—

Канчанін

КАНЧЫНА рэг. 'смерць' (Дзярж.— М. Б.), рус. кон-

чана

тое ж (Даль), укр. 'край, канец', 'смерць'

(Грынч.).—

Канчына

*КАНЫГА.—

Каныгін.

Рус. у

XVII

ст.

Коныгй

(Туп.).

СРГІ

Каныгцн

*КАНЫШ,

памянш. КАНЫШКА.—

Канышаў;

Ка-

нышка.

Каз. УІ

Каныш

(Жануз.). У Туп. у XV ст. Ко-

ныш. СРП

Конышев

*КАНЮЦКА.—

Канюцка

КАПА, памянш. КАПКА, КАПІЦА, КАПЧЫК.—Ка-

піч; Капкд з пераносам націску;

Капіца;

Кйпчык;

Кшг-

скі,

Капчынскі.

СРП

Капыца,

Капыцын,

?Капкын

КАПА, памянш. КАПІЦА.—Капіца

*КАПАНАЙКА.— Капанайка. Параўн. КДПАНЫ

КАПАНЫ, памянш. КАПАНЕЦ, КАПАНОК.—рэг.

капаны (ад капаць) 'вельмі падобны, як дзве каплІ вады*

(Нас),

укр. капашй 'вышыты, пакрыты вышыўкай'

(Грынч.), магчыма, капаны (ад капаць).—

Капановіч;

Капанёц,

Капанцдў;

Капандк. Параўн. каз. УІ

Кшган

(Жануз.)

КАПАРЫХА параўн. укр.

капарыты

'дрэнна рабіць,

капаць,

пэцкаць', 'жыць у беднасці, у жабрацтве'

(Грынч.).—

Капарыха

*КАПАРЭЙКА.—

Капарэйш.

Каз. УІ

Капар

(Жануз.).

Параўн. КАПАРЫХА

КАГІАЦІЛА ад капацца 'марудна рабіць'?—Капаці-

ла. Параўн. КАПАШЫЛА, КАПАРЫХА

КАПАЧ, памянш. КАПАЧОК-— Капач,

Капачдў,

Ка-

пачэня;

?Капацкёвіч

пры [ч]>[ц]; Капацкі,

Капачэўскі.

Бел.

XVI—XVIII

стст.

Копач

(БА, I, 225). Укр. у

XIV ст.

Копач

(Туп.)

*КАПАЧЭЛЬ.—

Капачэль

КАПАШЫЛА рэг. 'капун, маруда, чалавек, які па-

вольна працуе', 'конь, што бяжыць дробнай рыссю'

(Нас).—

Капашыла,

Капашылаў

КАПЕЙКА.—Капёйка, Капсйкін. СРП

Копейко,

А'о-

пейкіін

КАПЕКА ад капацца 'марудна рабіць'?— Капёка.

Параўн. КАПАШЫЛА, КАПАРЫХА

КАПЕЦ,—

Капёц,

Капцдў,

Капцэвіч. Бел. у

XVI—

XVIII

стст.

Копец

(Туп., БА, I, 225). СРП

Копцов

179