
ввести (будущ. введÿ, введĕшь, 
введÿт; прош.
 ввĕл,
 ввелă; прич. 
действ.
 прош. ввĕдший; прич.
 спград. 
прош. введĕнный;
 деепр.
 введя) глаг. 
сов. 1.
 кого-что
 и во что (ант. вЫве-
сти) кĕрт, илсе кĕрт, çавăтсă кĕрт; 
ввестй детей в дом ачасене пÿртĕ 
илсĕ кĕрт; в гброд введены
 войскă 
хуланă
 çарс^м кĕ'ртнĕ 2. что во что 
(син. поместить, впустйть) яр, хыв, 
кĕрт; ввестй лекЯрство в вену
 венă-
нă эмĕл яр; ввести нбвые дăнные в 
компыбтер компьютерă çĕ'нĕ дан-
нăйсĕм хыв 3. кого-что во что ( син. 
задĕйствовать) ĕçе яр, ĕçĕ кĕрт, ху-
тă яр; ввести в строй новый цех çĕ'нĕ 
цехă хутă яр * ввестй в курс дела 
ĕçпĕ
 паллаштăр; ввести в расхбд 
тăкăк кÿр; ввестй в заблуждение ул-
талă;
 ввестй во владĕние хăрпăрлăх 
хуçинĕ
 çирĕплĕт 
ввидÿ
 чего,
 предлог
 с род. п.
 пулă, 
курă,
 пиркй; полеты самолетов от-
менены ввиду плохбй погбды япăх 
çанталăкă пулă самолĕтсенĕ вĕçмĕ 
чăрнă 
ввбдный прил. (син. вступйтельный) 
ку'ртĕм,
 пуçлăмăш; ввбдная лĕкция 
кÿ 'ртĕм лекци Ф ввбдное слбво 
кÿ'ртĕм сăмăх (калакан шухйш-кă-
мăлне палăртакан, предложени ты-
тăмĕнче
 уйрăм тăракан сăмах е çав-
рăнăш, сăм.: к сожалению «шел пу-
лин
 те»,
 по-моему «ман шутпа») 
ввблю, вдбволь нареч. çитĕлĕклĕ, 
ытлă-çитлĕ;
 чун каниччĕн, киленич-
чĕн;
 дбти ввблю поели ягод ачасĕм 
чун каниччĕн çырлă çирĕç; у нас вдб-
воль еды пйрĕн çимеллй Ытлă-çйтлĕ 
вглубь (син. внутрь) 1. нареч. ша-
лă,
 шалаллă, ăшнеллĕ; погружать-
ся вглубь шалаллă кĕрсĕ кай 2. чего, 
предлог с
 род.
 п. ăшнĕ, ăшнеллĕ, вар-
ринĕ,
 варринеллĕ; двйгаться в глубь 
л^са вăрмăн варринеллĕ кĕрсĕ кай 
вдалеке, вдалй
 нареч.
 (син. далекб; 
ант. вблизй, блйзко) инçетрĕ, ка-
тарă;
 вдалй показăлись гбры инçет-
рĕ тусĕм курăнсă кăйрĕç 
вдаль
 нареч.
 инçетĕ, катанă; вглЯ-
дываться вдаль инçетĕ тинкĕр 
вдвбе
 нареч. 1. икĕ хут; получйть 
вдвбе
 ббльше прибыли Икĕ хут ыт-
ларăх
 тÿпăш ил 2. (син. пополăм) 
çурмаллă, варринчен, иккĕллĕ; сло-
жить лист бумаги
 вдвбе
 хут листи-
нĕ çурмаллă хутлăт 
вдвоĕм нареч. Иккĕн; мы вдвоем 
эпир иксĕмĕр; вы вдвоĕм эсИр 
Иксĕр;
 онй вдвоĕм
 вĕс^м
 йккĕшĕ; мы 
пошли тудЯ вдвоĕм эпйр унтă йккĕн 
кăйрăмăр 
вдобăвок 1. нареч. хушсă, сĕтсе, 
сĕтĕв тусă; ÿнсăр пуçне; взЯли в до-
рбгу дĕньги и вдобăвок продÿкты 
эпИр çул çинĕ укçă, ÿнсăр пуçнĕ 
апăт-çИмĕç йлтĕмĕр 2.
 союз
 çитмен-
нинĕ,
 татă; он грубйт, да вдобăвок 
врĕт
 вăл тÿрккĕс калаçăть, çитмен-
нинĕ
 татă суять 
вдовă (-Ы) сущ. жен.; множ. вдб-
вы (вдов, вдбвам) ăрсăр ăрăм, ху-
сăх ăрăм, тă'лăх ăрăм; онЯ остăлась 
вдовбй вăл упăшкăсăр тăрсă юлнă 
вдовĕц
 (-вцă)
 сущ. муж. урçă, ху-
сăх ар, ăрăмсăр ар 
вдоль
 (ант.
 поперĕк)
 1.
 нареч.
 тă'рăх, 
тă'рăххăн;
 вдоль и поперĕк тă'рăх та 
ÿрлă;
 резать полотнб вдоль пире 
тă'рăххăн кас 2.
 чего,
 предлог с
 род.
 п. 
тă 'рăх, юнашăр, хĕррипĕ; идтй 
вдоль дорбги çул хĕррипĕ пыр 
вдох (-а) сущ. муж. (ант. вьщох) 
сывлăв;
 сывласă илнй; сделать вдох 
сывласă ил 
вдохновсние (-я)
 сущ.
 сред.
 (син.
 во-
одушевлĕние) хавхаланÿ, хавхăллăх, 
çĕкленÿ';
 хавхаланнИ, çĕкленнИ; чун 
хавăлĕ;
 петь с вдохновением хавха-
лансă юрлă 
вдохновить (будущ. -влк5, -вИшь, 
-вят; прич. страд. прош. -вленный)