Скворцов М.И., Скворцова А.В. Русско-чувашский словарь

Подождите немного. Документ загружается.

сă

кĕрт

3. кого-что (син. исключйть)

катĕрт,

кăларсă

пăрăх,

кăларсă

яр;

убрăть лентЯя из брнгăды кахалă бри-

гадăрăн

кăларсă

яр 4. что тирпей-

лĕ,

пуçтăр, тасăт; убрать кбмнату

пÿлĕме

тасатсă тирпейле

убыток

(-тка)

сущ.

муж.

(ант.

прй-

быль) тăкăк, çухатÿ, шЫрлăх; тер-

п^ть убытки тăкăк кур

убыточный прил. (ант. прйбыль-

ный),

убыточно нареч. тăкăклă, тÿ-

пăшсăр; цех раббтает убыточно цех

тÿпăшсăр ĕçл^т

уважăть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют;

прич. страд. наст. -ăемый)

глаг.

не-

сов., кого-что хисеплĕ, уя, сумă су;

уважать закбны законсенĕ хисеплĕ;

я егб уважăю за доброту

э"пĕ

ăнă Ырă

кă'мăлĕшĕн сумă сăвăтăп

уважение (-я) сущ. сред. хисĕп,

сум;

хисепленй, сумă сунй; гово-

рйть с уважĕнием хисеплесĕ калăç

увезтй

(будущ.

увезÿ, увезĕшь, уве-

зÿт;

прош.

увĕз, увезлă, увезлб,

множ.

увезлй;

прич.

действ.

прош.

увĕзший;

ирич.

страд. прош. увезĕнный; де-

епр. увезя) глаг. сов., кого-что илсĕ

кай,

тиесĕ кай, хурсă кай (транс-

портпă)

увелйчить (будущ. -ичу, -Ичишь,

-Ичат; повел. ф. -йчь; прич. страд.

прош. -йченный)

глаг.

сов., что пы-

сăклăт, ÿстĕр, йышлăт; увелйчить

выпуск товЯров тавăр кăларассинĕ

ÿстĕр;

увелйчить фотоснимок сăн

ÿкерчĕкĕ пысăклăт

увелйчиться

(будущ.

-чусь, -чишься,

-чатся;

иовел. ф. -чься, -чьтесь; прич.

действ.

прош.

-чившийся;

деепр.

-чив-

шись)

глаг.

сов. пысăклăн, ÿс, йыш-

лăн;

долг увелйчился пăрăм ÿ'срĕ

уверенность (-и) сущ. жен. (син.

убеждĕнность)

шăнăç,

шăнчăк; шă-

нăçлăх, шăнчăклăх; шаннй; уверен-

ность в победе çĕнтерессĕ шансă

тăнИ

увĕренный ирил., увĕренно нареч.

шăнăçлă, шăнчăклă, çИрĕп; мы ув^-

рены в успехе эпир ĕç ăнассă шан-

сă тăрăтпăр

увестй

(будущ.

уведÿ, уведĕшь, уве-

дÿт;

прош.

увĕл,

увелă, увелб,

множ.

увели;

ирич.

действ.

прош. уведший;

ирич.

страд.

прош.

уведĕнный;

деепр.

уведя)

глаг.

сов., кого-что ертсĕ кай,

илсĕ кай, çавăтсă кай, хăваласă кай;

увестй лбшадь на

водопбй

лашанă

шăвармă çавăтсă кай

увблить

(будущ.

-лю, -лишь, -лят;

повел. ф. увбль; прич. страд. прош.

-ленный) глаг. сов., кого ĕçрĕн кă-

лăр,

ĕçрĕн хăтăр; увблить по сокра-

щĕнию

штăтов

штатă чакăрнă май

ĕçрĕн

хăтăр

увблиться

(будущ.

-люсь, -лишься,

-лятся;

повел. ф. -лься, -льтесь;

ирич.

действ.

прош. -лившийся; де-

епр. -лившись)

глаг.

сов. ĕçрĕн тух,

ĕçĕ пăрăх; он увблился по сбб-

ственному желăнию вăл хă'йĕн кă-

мăлĕпĕ ĕçрĕн тÿхнă

угадДть (будущ. -ăю, -ăешь, -ăют;

ирич.

страд. прош. угăданный) глаг.

сов., что ăнкарсă ил, чухласă ил,

тупсăмне туп; я угадал твое желЯ-

ние Зпĕ сан кăмăлнă ăнкарсă Илтĕм

угар (-а)

сущ.

муж. сĕ'рĕм, сĕ'рĕм-

тĕ'тĕм,

йăс-пă'с; в избĕ стойт уг^р

пÿрт

сĕ'рĕмлĕ

угловбй ирил. кĕтесрИ; угловбй дом

кĕтесрй

çурт

углубленный прил. (син. основă-

тельный), углубленно нареч. тăрăн,

тĕ 'плĕ, тишкерÿ 'ллĕ; углубленное

изучение шкбльных предметов шкул

предмечĕсенĕ тăрăннăн

вĕреннй

угнать (будущ. угоню, угбнишь,

угбнят;

повел.

ф.

угонй; ирич. страд.

прош.

ÿгнанный)

глаг.

сов., кого-что

хăваласă кай, илсĕ кай,

вăрласă

кай;

негб

угнали машйну ÿнăн маши-

нинĕ

вăрласă

кăйнă

угнетЯть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют;

прич.

страд.

наст. -ăемый)

глаг.

не-

сов. 1.

кого

(син.

притеснять) пусмăр-

лй,

хĕсĕрле, пусмăртă тыт 2. кого-

что (син. мучить) пусăр, асаплан-

тăр,

кулянтăр; менЯ утнетают мрач-

ные мысли ман чунă йывăр шÿхăш

пусарăть

уговорить

(будущ.

-ркЗ, -рйшь, -рят;

ирич.

страд. прош. -рĕнный) глаг.

сов., кого мăйлă çăвăр, килĕштер,

ÿкĕте

кĕрт

угодйть (будущ. угожУ, угодйшь,

угодят) глаг. сов. 1. кому и на кого

юрă,

тивĕçтер, кăмăлне ту; на не-

гб не угодйшь ăнă юрамă çук 2. в

кого-что (син. попăсть) лек, лектер;

кĕрсе

ÿк; угодйть в цель тĕл лек-

т^р;

угодйть в Яму шăтăкă

кĕрсе

ÿк

ÿгол

(углă,

об

углĕ,

на углÿ) сущ.

муж. 1.

кĕт^с;

прямбй ÿгол тÿ'рĕ кĕ-

т^с; ÿгол дбма çурт кĕтессй 2. вЫрăн,

хÿ'тлĕх,

кĕт^с;

негб

нет своегб уг-

лЯ ÿнăн пурăнмаллИ вЫрăн çук

уголбвник (-а) сущ. муж., уголб-

вница

(-ы) жен. уголбвник

(уголовлă

преступлени

тунă çын)

уголбвный прил., уголбвно нареч.

уголбвлă

(преступлени тунипе çы-

хăннă);

уголбвное дĕло уголбвлă ĕç

(судра);

привлечь к уголбвной ответ-

ственности уголбвлă йĕркепе явăп

тыттăр

ÿголь (ÿгля и угля) сущ. муж.;

множ. ÿгли (-ей), углй (-ей) и ÿго-

лья

(-ьев)

1. кă'мрăк, çĕр кă'мрăкĕ;

бÿрый ÿголь хă'мăр кă'мрăк 2. кă'м-

рăк; древĕсный ÿголь йЫвăç кă'м-

рăкĕ

угостйть

(будущ.

угощу, угостйшь,

угостят; прич. страд. прош. уго-

шĕнный) глаг. сов., кого чем сăйлă,

хăналă,

çит^р, астивтĕр; угостйть

детей йгодами ачасенĕ çырлă çитĕр

угрожăть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют;

прич. страд. наст. -ăемый)

глаг.

не-

сов., кому-чему чем хăрăт, юнă; уг-

рожăть поббями хĕнессипĕ хăрăт

угрбза (-ы) сущ. жен. юнăв, хăра-

ту; юнанИ, хăратнй; хăрÿшлăх; уг-

рбза войны

вă'рçă

хăрÿшлăхĕ

угрк5мый прил. (син. мрăчный), уг-

ркЗмо нареч. сйвĕ, сивлĕк; салхÿ;

смотреть угрк5мо сИввĕн пăх

удăр

(-а)

сущ.

муж. 1. çапÿ, чышÿ,

тапÿ;

çапни, чышни, тапнИ; удăр

кулакбм чышкăпă чышнй; удăры сер-

дца чĕре тапнй 2. (син. несчăстье)

инкек, хÿйхă; егб постйг тяжелый

уд^р ÿнăн пьюăк хÿйхă пÿлнă 4 удДр

грбма

аслатй кĕмсĕртетнй; быть в

уд^ре хавхаланÿллă пул; попăсть под

уд^р хăрушлăхă лек

ударĕние (-я)

сущ.

сред.

пÿсăм; уда-

рение на первом слбге пÿсăм пĕр-

рĕмĕш сыпăкă тивет

удăрить

(будущ.

-рю, -ришь, -рят;

повел.

ф.

удăрь; прич.

страд.

прош.

-рен-

ный)

глаг.

сов. 1. кого-что, по

кому-

чему çап, чыш, тап; уд^рить пал-

кой патакпă çап 2. (син. напăсть)

тăпăн,

пырсă çап, аркăт; ударить по

врагÿ тăшманă пырсă çап 3. что и

во что янăрă, кĕрлĕ, шаккă; часы

удăрили пблночь сехĕт çур çĕр çăп-

рĕ Ф удăрили зăморозки тăм ÿ'крĕ;

винб удăрило в гблову эр^х пуçă

кăйрĕ

удариться

(будущ.

-рюсь, -ришься,

-рятся;

повел. ф. -рься, -рьтесь;

прич. действ. прош. -рившийся; де-

епр. -рившись) глаг. сов. 1. çăпăн,

пĕрĕн,

тă'рăн; удăриться о ст^ну

стенанă

пырсă çăпăн 2. во что или

неопр.

ф. (син. начăть) пуçлă, тЫ-

тăн;

удăриться в бегство тарă пар

удăться 1 и 2 л. не употр. (будущ.

удăстся,

удадÿтся;

прош.

удăлся, уда-

лăсь, удалбсь, множ. удалйсь) глаг.

сов. ăн, ă'нăç, ă'нăçлă пул, май кил;

удалбсь успеть на пбезд поездă ĕл-

кĕрмĕ май кйлчĕ

удЯча (-и) сущ. жен. ăнăçÿ ă'нăç-

лăх;

Желăю удачи! Ăнăçÿ сунăтăп!

удăчный лрил., удăчно

нареч.

ă'нăç-

лă,

ăнăçÿллă; удачно выступить на

соревновăниях ăмăртăвă ă'нăçлă хут-

шăн

удивйтельный прил. (син. необы-

чăйный), удивйтельно нареч. 1. тĕ-

лĕнмеллĕ,

тĕлĕнтермĕш; удивй-

тельный слÿчай тĕлĕнмеллĕ ĕç 2. (син.

исключйтельный) ăкăш-мăкăш, çав

терй;

удивИтельно

крĕпкое

здорбвье

тĕлĕнмелле çйрĕп сЫвлăх

удивить

(будущ.

-влк5, -вйшь, -вят;

прич. действ. прош. -вйвший; прич.

страд. прош. -влĕнный) глаг. сов.,

кого тĕлĕнтĕр, тĕлĕнтерсе яр; нас

Зтим не удивИшь пире кунпă тĕлĕн-

тереймĕн

удивйться (будущ. -влк5сь, -вИшь-

ся,

-вятся;

повел.

ф. -вйсь, -вйтесь;

прич.

действ. прош. -вйвшийся; де-

епр. -вйвшись)

глаг.

сов. тĕ'лĕн, тĕ-

лĕнсĕ кай

удила (удил, удилăм) сущ.

множ.

çăвăрлăх (йĕвенĕн) * закусйть уди-

ла ахăрсă кай

удйлище (-а) сущ.

сред.

вăлтă

хул-

лй

удмурт (-а) сущ. муж., удмуртка

(-и) жен. удмÿрт, ар;

множ.

удмÿрты

(-ов) удмуртсĕм, арс^м (марисем-

пе,

финсемпе хурăнташлă

халăх)

удмÿртский прил. удмурт -ĕ, удмурт-

лă;

Удмурти -ĕ, Удмуртирй; удмÿрт-

ский

язык удмÿрт чĕлхй

удббный лрил., удббно нареч. 1.

мĕллĕ, мăйлă,

хă'тлă,

кăнлĕ; усесть-

ся удббно кăнлĕ вырнаçсă лар 2. (син.

благоприятный) вă

'хăтлă,

мăйлă,

вЫрăнлă;

в удббное время мăйлă

вăхăтрă

удобрение (-я) сущ.

сред.

удобрени;

органические удобрения оргăника

удобрĕнийĕ;

минеральные удобрĕния

минерăл удобренийĕ; вносйть в

пбчву удобрение тăпранă удобрĕни

хыв

удббрить

(будущ.

-рю, -ришь, -рят;

прич.

страд. прош. -ренный) глаг.

сов. пулăхлăт, удобрени пар; удбб-

рить пбчву

навбзом

тăпранă тйслĕк

хыв

удовлетворйтельный прил., удов-

летворйтельно нареч. çитĕлĕклĕ,

вăтăм,

начăр мар; дела идут удов-

летворйтельно ĕçсем начăр мар пы-

рăççĕ

удовлетворйть

(будущ.

-рю, -рйшь,

-рят; ирич. страд. прош. -рĕнный)

глаг. сов., кого-что (ант. отказăть)

тивĕçтĕр,

ту, пурнăçлă; удовлетво-

рйть прбсьбу ыйтнине ту

удовбльствие (-я) сущ.

сред.

киле-

нÿ', килĕнĕç,

йăпăнăç,

рехĕт; по-

луч^ть удовбльствие рехет кур, ки-

лен

удостоверение (-я)

сущ.

сред.

ĕненте-

рÿ ', çирĕплетÿ ', ĕнентерÿ'

хÿчĕ;

удостоверение лйчности çын камнĕ

çирĕплетекен хут

ÿдочка (-и)

сущ.

жен.;

множ.

ÿдоч-

ки

(-чек)

вăлтă; зИмняя ÿдочка хĕл-

лехИ вăлтă; рыбачить на ÿдочку вăл-

тапă

пÿлă тыт

убзд (-а)

сущ.

муж. уĕзд (1929

çулч-

чен Раççейре пулнă адмшистраци-

территори единици)

уехать

(будущ.

уĕду, уĕдешь, уедут;

в знач

повел.

ф. уезжăй) (ант. при-

ĕхать) глаг. сов. кай, тухсă кай

(транспортпă); онй уехали автббу-

сом вĕсĕм автобуспă тухсă кăйрĕç

уж

(ужă) сущ. муж.;

множ.

ужй

(-ĕй) хÿрăн пÿçлă çĕлен

уж

1. см. ужĕ 2. частица усилит.

ĕ'нтĕ, арă; ладно уж к5рĕ ĕ'нтĕ

ÿжас (-а)

сущ.

муж. 1. (син. страх)

хăрăв,

шик; хăранй; хăрасă ÿкнй;

прийтй в ÿжас хăрасă ÿк 2. хăрÿш-

лăх,

синкĕр, йывăрлăх; ÿжасы вой-

ны

вă'рçă

синкĕрĕ

уже,

уж

нареч.

ĕ'нтĕ; уже рассвелб

тул çÿтăлнă ĕ'нтĕ

ÿжин (-а) сущ. муж. каçхй апăт

ÿжинать (наст. -аю, -аешь, -ают)

глаг. несов. каçхй апăт çи, апатлăн

(каçхине)

узбек (-а) сущ. муж., узбечка (-и)

жен. узбĕк; множ. узбеки (-ов) узбек-

с^м

(тĕрĕксен

йышне

кĕрекен

халăх)

узбĕкский лрил. узбĕк -ĕ, узбеклă;

Узбекистăн -ĕ, Узбекистанрй, узбек-

ский язык узбек чĕлхи; узбекский

хлбпок Узбекистăн çĕр мăмăкĕ

уздă (-ы) сущ. жен.; множ. ÿзды

(узд,

ÿздам) и уздечка (-и) йĕвĕн;

ременная уздă чĕн

йĕвен

ÿзел (узлă( сущ. муж. 1. йă 'лă,

йăлмăк, тĕ'вĕ; завязăть узлбм йăл-

маклă,

тĕвĕле 2. çЫхă, тĕркĕ, чĕр-

кĕм;

ÿзел с бельĕм кĕпĕ-йĕм тĕркй

3. сЫпă, тĕ'вĕ, панташкă; нервный

ÿзел нерв тĕввй 4. узел

(çул-йĕр,

çыхă-

ну

хатĕрĕсем

пĕрлешнĕ

вырăн); же-

лезнодорбжный ÿзел чугÿн çул

ÿзелĕ

ÿзкий (кратк. ф. ÿзок, узкă, ÿзко

и узкб, множ. ÿзки и узкй) ярил.,

ÿзко

нареч.

1. (ант. ширбкий) ăнсăр;

ÿзкая доскă ăнсăр хăмă 2. (син. тĕс-

ный) тă'вăр, хĕ'сбк, çă'тă; рубăш-

ка мне узка

кĕпе

манă тă'вăр 3. ăн-

сăр,

пăйăр; ÿзкая специализăция

ăнсăр ĕç сÿлăмĕ

узнăть (будущ. -ăю, -ăешь, -ăют;

ирич.

страд. прош. ÿзнанный) глаг.

сов. 1. что пĕл; я узнăл об Зтом се-

гбдня Зпĕ кун çинчен паян пĕ'лтĕм

кого-что паллă, палласă ил; егб

не узнăть ăнă палламă çук

узбр (-а) сущ. муж. тĕ'рĕ, эр^ш,

ÿк^рчĕк; узбр ткăни пусмă ÿкĕрчĕкĕ;

кружевнбй узбр чĕ'нтĕрĕн эрĕшĕ

уйгÿр (-а) сущ. муж., уйгÿрка (-и)

жен. уйгÿр; множ. уйгÿры (-ов) уй-

гурсем (тĕрĕксен йышне кĕрекен

халăх)

уйгÿрский

прил.

уйгÿр -ĕ, уйгурлă;

уйгÿрский язык уйгÿр чĕлхй

уйтй (будущ. уйдÿ, уйдĕшь, уйдÿт;

прош.

ушĕл, ушлă, ушлб, множ. уш-

лй;

повел.

ф.

уйдй;

прич.

действ.

прош.

ушĕдший;

деепр.

уйдя) глаг. сов. 1.

(син.

прийтй) кай, тухсă кай; уйтй

из дбму килтен тухсă кай 2. тухсă

кай,

пăрăх, тух; уйтй с раббты

ĕçр^н тух 3. (син. пройтй) 1 и 2

л.

не

употр. иртсĕ кай; мблодость ушлă

çăмрăклăх иртсĕ кăйрĕ 4. 1 и 2

л.

не

употр., на кого-что (син. потребо-

ваться) кай, тух, кйрлĕ пул; на

теплйцу ушлб мнбго стеклă теплй-

ца тумă кăнтăк нумăй кăйрĕ 5. во

что (син. отдăться) пут, пăрăн, пи-

к^н; он весь ушĕл в раббту вăл ĕçе

пÿтнă * ушел из жИзни вйлнĕ

укăз

(-а)

сущ.

муж. укăз

(патшалăх

пĕлтерĕшлĕ йышăну); укăз пре-

зидента президĕнт укăзĕ

указăние

(-я) сущ. сред. кăтартÿ,

хушÿ;

дать указăние кăтартÿ пар

указăтель (-я) сущ. муж. 1. кă-

тăрткăч,

пăллă; дорбжные указăте-

ли çул кăтарткăчĕсĕм 2. тупкăч, туп-

маллИ (кĕнекери); именнбй указă-

тель кнИги кĕнекерĕ ăсăннă ятсен

тÿпкăчĕ

указăтельньш прил. кăтарту -ĕ; ука-

зăтельное местоимение кăтарту ме-

стоимĕнийĕ * указăтельньш пăлец

шĕ'вĕр

пÿрне

указăть (будущ. укажÿ, укăжешь,

укăжут;

повел.

ф.

укажй; прич. страд.

прош. укăзанный) глаг. сов. 1. на

кого-что кăтăрт, тĕлле, тĕллесе кă-

тăрт; указăть

рукбй

алăпă тĕллесе

кăтăрт 2. кого-что кăтăрт, пăлăрт,

пĕлтĕр,

калă;

указăть дорбгу çул

кăтартсă яр; указăть срок срок пă-

лăрт

уклĕйка (-и) сущ. жен. шыв çи

(вĕтĕ пулă)

укбл (-а)

сущ.

муж. 1. чйкĕм; чик-

нй,

тирнй, тăрăнтарнй; укбл иглбй

йĕппĕ чикнй 2. укбл (шприцпа

эмел

яни);

сдĕлать укбл укбл ту

украйнец

(-нца)

сущ. муж., укра-

инка (-и) жен. украйн;

множ.

украйн-

цы (-ев) украинсем

(славянсен

йыш-

не кĕрекен халăх)

украИнский лрил. украйн -ĕ, укра-

инлă;

Украина -ĕ, Украинăрй; ук-

раинские

песни украин юррисĕм;

украинская эконбмика Украйна эко-

номики

украсить

{будущ.

-ăшу, -ăсишь, -ăс-

ят;

повел.

ф. -ăсь; ирич.

страд.

прош.

-ăшенный)

глаг.

сов.,

кого-что

илем-

л^т, капăрлăт; укрăсить елку ĕлкăнă

капăрлăт

украшение (-я)

сущ.

сред.

кăпăрлăх,

илемлĕх, теттĕ таврăшĕ; елочные

украшăния

ĕлка

теттисем

укрепйть

(будущ.

-гапб, -пишь, -пят;

прич. страд. прош. -плĕнный) глаг.

сов., что 1. (ант.

ослăбить)

çирĕп-

лĕт,

вăйлăт, юсă; укрепить здорб-

вье сывлăхă юсă 2. тĕреклĕт; укре-

пйть гброд хуланă тĕреклет (тăш-

манран

хутĕленме)

укреплĕние (-я) сущ. сред. тĕрăк,

тĕр^клĕх

(тăшманран хутĕленмелли)

укрбп (-а) сущ. муж. укрбп (аиа-

та техĕмлетмелли курăк); поло-

жИть в суп укрбп яшканă укрбп яр

укрыться (будущ. укрбюсь, ук-

рбешься,

укрбются; повел. ф. ук-

рбйся,

укрбйтесь; ирич. действ.

прош. укрЫвшийся; деепр. укрЫв-

шись) глаг. сов. 1.

вИтĕн,

пĕркен;

укрьггьсяшубой кĕ'рăк пĕркĕн 2. (син.

спрятаться)

пытăн;

укрыться от

пуль в окбпе пульăсенчĕн окопă

пытăн

ÿксус (-а) сущ. муж. ÿксус (апата

хушакан хаяр

шĕвек)

укусйть (будущ. укушÿ, укÿсишь,

укÿсят; прич. страд. прош. укÿшен-

ный) глаг. сов., кого-что çырт; егб

укусила собăка ăнă йЫтă çЫртнă

ÿлей (ÿлья)

сущ.

муж.;

множ.

ÿльи

(ÿльев) вĕлле; поставить в садÿ ÿльи

сад пахчинĕ вĕллесĕм ларт

улет^ть (будущ. улечÿ, улетИшь,

улетят) глаг. сов. (ант. прилететь)

вĕçсе

кай;

птицы

улетели в теплые

краЯ кайăксем ă 'шă енне

вĕçсĕ

кăйнă

улИтка (-и) сущ. жен. шуй (ÿтне

хытă хупăра усракан пĕчĕк чĕр чун)

ÿличный прил. урăм -ĕ; урамрй;

ÿличные фонари урăм хунарĕсем;

регулйровать ÿличное движĕние

урамрй çÿреве

йĕркеле

ÿлица (-ы) сущ. жен.

урăм;

глЯв-

ная ÿлица тĕп

урăм;

дбти игрăют на

ÿлице ачас^м урамрă выляççĕ

улÿчшить

глаг.

сов.,

что

(ант.

ухÿд-

шить) лайăхлăт; аванлăт; улÿчшить

раббту ĕçĕ лайăхлăт

улÿчшиться 1 и 2 л.не

употр., глаг.

сов. (ант. ухÿдшиться) лайăхлăн,

аванлăн;

состоЯние больнбго

улÿч-

шилось чИрлă çын сывлăхĕ лайăх-

лăнчĕ

улыбЯться (наст. -ăюсь, -ăешься,

-ăются;

повел. ф. -ăйся, -ăйтесь;

ирич.

действ.

наст.

-ăющийся, ирош.

-ăвшийся;

деепр. -ăясь) глаг. несов.

кулкалă,

кул (тутапа); он радост-

но улыбается вăл сăвăнăçлăн кул-

калăть

улыбка (-и) сущ. жен. кÿлă, кул-

калÿ;

кулнй, кулкаланй; улыбка не

схбдит с лицЯ сăн-питĕнчĕн кÿлă

каймăсть

ум (умă) сущ. муж. (син. рăзум,

интеллект) ăс, ăс-тă'н, ăс-хăкăл; ум

человека этем ăс-хăкăлĕ * сойтИ с

умЯ ăсрăн тăйăл, ухмахă ер; считать

в уме ăсрă

шутлă;

прийти на ум ăсă

кил,

пуçă кил; ума не приложÿ ăсă

илеймăстĕп

умелый ирил. (син. искÿсный),

умело

нареч.

ăстă, хайлăллă; умблые

рÿки

ăстă ăлă; умело вестй хозяй-

ство хуçалăхă

пĕлсĕ

тыт

умение (-я) сущ. сред. пĕлÿ', ăс-

тăлăх, пултарÿ; пĕлнИ, пултарни;

умение плăвать ишмĕ

пăлнй

уменьшИтельный ирил. (ант. уве-

личйтельный) пĕчĕклетÿ' -ĕ; пĕчĕк-

летекен;

уменьшйтельные фбрмы

пĕчĕклетÿ' формисем (сăм., вырăс-

ла:

дом - домик,добрый -

добрень-

кий,скоро - скоренько)

уменыпить

(будущ.

-ныпу, -ньшишь,

-ньшат; прич. страд. прош. -нылен-

ный)

глаг.

сов., что (ант. увелйчить)

пĕчĕклĕт, чакăр, сахаллăт; умень-

шить размĕр виçине

пĕчĕклет

умĕренный прил., умеренно нареч.

виçеллĕ,

вăтăм, чÿхă; умеренная це-

на виçеллĕ хак; умĕренный климат

вăтăм клймат

умер^ть (будущ. умрÿ, умрĕшь,

умрут; прош. ÿмер, умерлă, ÿмерло,

множ.

ÿмерли;

повел.

ф. умрИ; прич.

действ. прош. ÿмерший) глаг. сов.

вил,

вилсĕ кай; пĕт; умереть ско-

ропостйжно сăрăмсăр вилсĕ кай

уместный прил., уместно нареч.

вЫрăнлă,

вă

'хăтлă,

мăйлă; умĕст-

ный вопрбс вырăнлă ыйтÿ

уметь

(наст.

умею, умĕешь, умеют;

прич.

действ.

наст. умеющий, прош.

умĕвший) глаг. несов., с неопр. ф.

пĕл,

пултăр; ум^ть писăть çырмă

пĕл;

он всĕ умĕет делать вăл тем ту-

мă та пултарăть

умножать

глаг.

несов.

1. нумайлăт,

ÿст^р, хушăнтăр; умножăть успехи

çитĕнÿсене хушăнтăр 2.

(ант.

делйть)

хутлă

(икĕ хисепе)

умножение (-я) сущ.

сред.

(ант. де-

лĕние) хутлăв; хутланй; таблйца

умножĕния хутлăв таблицй

ÿмный (кратк. ф.

умĕн, умнă,

умнб,

множ.

умнЫ)

прил.

(ант. глÿ-

пый),

ÿмно

нареч.

ă'слă, тă'нлă, ă'слă-

тă'нлă;

ÿмный человĕк ă'слă çын

умолять (наст. -яю, -яешь, -яют;

прич.

страд.

прош.

умолĕнный. глаг.

несов.,

кого

(син.

упрăшивать) йă'лăн,

ÿкĕтлĕ,

тархаслă, тИлмĕр, чунтăн

ыйт; умолЯть о

пощаде

хĕрхенме

ыйт

ÿмственный ирил. (ант. физйчес-

кий) ăс -ĕ, ăс-тă'н -ĕ, ăс-хăкăл -ĕ;

ÿмственный труд ăс-хăкăл ĕ'çĕ; ÿм-

ственные спосббности ăс-тă'н пул-

тарÿлăхĕ

умывăльник (-а) сущ. муж. умы-

вăльник,

çă'вăнчăк, кăмкăн; у крыль-

ца висИт умывальник крыльцă çу-

мĕнчĕ кăмкăн çакăнсă тăрăть

умыться

(будущ.

умбюсь, умбешь-

ся,

умбются; повел. ф. умбйся,

умбйтесь; прич.

действ.

прош.

умьт-

шийся;

деепр.

умЫвшись) глаг. сов.

çă'вăн,

пите çу

унестй (будущ. -сÿ, -сĕшь, -сÿт;

ирич.

действ. прош. унĕсший; нрич.

страд.

прош.

унесĕнный;

деепр.

уне-

ся) глаг. несов., кого-что 1. илсĕ

кай,

çĕклесĕ кай,

йăтсă

кай; уиес-

тй мешбк в амбăр миххе

кĕлете

йăтсă

кай 2. 1 и 2

л.

не

употр.

хăва-

ласă кай, илсе кай; вбтер унес об-

лака çил пĕлĕтсене хăваласă кăйрĕ

* еле нбги унес арăн тарсă

хă'тăл-

тăм

универмăг (-а) сущ. муж. (сокр.:

универсăльный магазйн) универмăг

(тĕрлĕ

йышши

тавар сутакан пысăк

магазин)

универсăм (-а) сущ. муж. (сокр.:

универсăльный магазИн самообслÿ-

живания) универсăм (апат-çимĕç

тата хуçалăх таварĕсем сутакан

магазин)

университет (-а)

сущ.

муж. универ-

ситĕт

(тĕрлĕ енĕпе специалистсем

хатĕрлекен

аслă шкул); педагогйчес-

кий университет педагбгика универ-

ситечĕ;

Чувăшский госудăрственный

университĕт Имени И.Н. УльЯнова

И.Н. Ульянов ячĕллĕ Чăвăш пат-

шăлăх университечĕ

уничтбжить

(будущ.

-бжу, -бжишь,

-бжат; повел. ф. -бжь; прич. страд.

прош. -бженный)

глаг.

сов., кого-что

пĕт^р, тĕп ту; уничтбжить врагă тăш-

манă

тĕп ту

унывăть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют)

глаг. несов. кулян, хÿйхăр, хуйхă

ÿк; не нужио унывăть от

неудăч

ă'нăç-

сăрлăхшăн хуйхă ÿкме кйрлĕ мар

унылый прил. (син. печальный),

уныло нареч. кулянчăк, хÿйхăллă,

кич^м,

пÿсăрăнчăк; говорить уны-

ло хÿйхăллăн калăç

упомянÿть (будущ. -янÿ, -янешь,

-янут; прич. страд. прош. -янутый)

глаг.

сов. ăсăн, асăнсă ил; упомянÿть

в разговбре калăçнă май асăнса ил

упбпный прил. (син. настбйчивый),

упбрно

нареч.

çйрĕп; çинĕ

тăрсă;

упбр-

но трудйться

çине

тăрсă ĕçлĕ

употреблять

(наст

-яю, -яешь, -яют)

глаг.

несов.

кого-что ÿсă кур; ĕçе яр;

употреблйть в

рĕчи

нбвые

словă пуп-

леврĕ çĕ'нĕ сăмахсемпĕ ÿсă кур

унравлĕние (-я) сущ. сред. 1. кем-

чем

тЫтăм;

тытнй, тытсă пыни; уп-

равление произвбдством производ-

ствăнă

тытсă пынй 2. управлени;

стройтельное управлĕние стройтель-

ство управленийĕ 3. пăхăнтарÿ; пă-

хăнтарнй (грамматикйра - пĕр

сăмах

тепĕр

сăмаха

паллă падежа

ларттарни)

управлЯть

(наст.

~яю, -яешь, -яют;

прич. страд. наст. -яемый)

глаг.

не-

сов.

1. кем-чем тыт, тытсă пыр; уп-

равлЯть сÿдном карапă тытсă пыр 2.

кем-чем (син. руководить) тытсă

пыр,

ертсе пыр; управлять государ-

ством патшалăхă ертсе пыр 3. чем

пăхăнтăр (грамматикăра - пĕр сă-

мах теприне паллă падежа ларт-

тарни

çинчен)

упражнĕние (-я)

сущ.

сред.

хăнăхта-

рÿ; хăнăхтарнй, хăнăхнй; гимнастй-

ческие унражн^ния гимнă^стика

хăнăхтарăвĕсем; сббрник упражне-

ний по граммăтике граммăтика хă-

нăхтарăвĕсен пуххй

упражняться

(наст.

-няюсь, -няешь-

ся,

-няются;

повел.

ф. -няйся -няй-

тесь;

ирич.

действ.

наст. -няющий-

ся;

деепр.

-няясь)

глаг.

несов.

хă'нăх,

вĕрен, хăнăхтарÿ ту; упражняться с

гйрями кире пуканĕпе хăнăхтару-

сĕм ту

упрекать

(наст.

-ăю, -ăешь, -ăют)

глаг. несов. ÿпкеле, ÿпкелĕш; упре-

кăть

в нечестности тÿ'рĕ пулмăншăн

ÿпкеле

упрÿгий прил., упрÿго нареч. пйçĕ,

çИрĕп,

хЫтă; упрÿгая пружИна пйçĕ

пружйна

упрямый

прил.,

упрямо

нареч.

1. (син.

неустÿпчивый) кÿтăн, йÿ'нсĕр; он

упрЯмо стойт на своем вăл хăйĕннех

перет 2. (син. настбйчивый) çйрĕп

кă'мăллă;

çине

тăрсă; упрЯмо

идти

к цели пăлăртнă тĕллевĕ çитме

çине

тăр

урă межд. урă (çар

çыннисем

тапă-

нса пынă чух хавхаланса кăшкăрни)

* принять на ура хăпăл ту, хавха-

лансă йЫшăн

урагЯн (-а) сущ. муж. тă'вăл, çил-

тă'вăл;

урагăн на мбре тинĕсрй тă'вăл;

ураган повалИл дербвья çил-тă'вăл

йывăçсене

кăкласă

пăрăхнă

урагăнный

прил.

тă'вăллă; асăр-пи-

сĕр;

урагăнный

в^тер

асăр-писер

çил

ÿрна

(-ы) сущ. жен. 1. ÿрна (сасă-

лав

бюллетенĕ

ямалли

ещĕк) 2. çÿ'п-

лĕх,

çÿп сăвăчĕ (урама лартаканни)

ÿровень

(-вня)

сущ. муж. шай;

ÿровень мбря тйнĕс шăйĕ; культÿр-

ный ÿровень культÿра шăйĕ

урожăй (-я)

сущ.

муж. тÿхăç; уро-

жăй

картбфеля çĕр улмй тÿхăçĕ; вы-

сбкий урожăй пЫсăк тÿхăç

урбк (-а)

сущ.

муж. 1. урбк

(вĕренÿ

вăхăчĕ); прозвенел звонбк на урбк

урокă лармă шăнкăрăв пÿлчĕ 2. кил-

ти ĕç, урбк; готбвить урбки урбк

ту

уронйгь

(будущ.

-оню, -онишь, -бнят;

прич. страд. прош. -бненный) глаг.

сов., кого-что ÿк^р, кăларсă ÿк^р,

алăрăн ÿкер; уронйть карандăш кă-

ранташă

алăрăн ÿк^р

усăдьба (-ы) сущ. жен. кил-çÿрт,

кил вырăнĕ; крестьянская усадьба

хресчĕн кил-çÿрчĕ

усвбить (будущ. -бю, -бишь, -бят;

ирич.

страд. прош. -бенный) глаг.

сов., что (син. понять, запбмнить)

вĕрĕн,

пĕлсе

çит, ăсă хыв; усвбить

прăвила

игры в шăхматы шăхмат

вăйййн йĕркине ăсă хыв

усбрдный лрил. (сик. старăтельный),

усердно нареч. тăрăшÿллă,

тймлĕ;

усердно трудйться тăрăшсă ĕçлĕ

усйлить

(будущ.

-лю, -лишь , -лят;

прич.

страд.

прош.

-ленный)

глаг.

сов.

(ант. ослăбить) вăйлăт, ÿстĕр; усй-

лить охрану хуралă вăйлăт

усйлиться 1 и 2 л. не употр. (бу-

дущ. -лится, -лятся; прич. действ.

прош. -лившийся;

деепр.

-лившись)

глаг. сов. (ант. ослабеть) вăйлăн,

ÿс;

ветер

усилился çил вăйлăнчĕ

ускбрить

(будущ.

-рю, -ришь, -рят;

ирич.

страд.

прош.

-ренный)

глаг.

сов.,

что (ант. замĕдлить) хăвăртлăт,

çывхăрт; ускбрить отпрăвку грÿзов

груз ăсатассине хăвăртлăт

услбвие (-я) сущ. сред. 1. нйкĕс,

кирлă

май; услбвие победы çĕнте-

рÿ' нйкĕсĕ 2. услбви; ыйтни; услб-

вия

задăчи задăча условийĕсем * на

лыбтных услбвиях çă'мăллăх парсă

услбвный прил., услбвно нареч. 1.

килĕшÿ'ллĕ,

çураçÿллă; кИлĕшнĕ,

çурăçнă,

тăтăлнă; услбвные знăки

кйлĕшнĕ

паллăсĕм (мĕне

пĕлтерни

пирки калаçса татйлнисем) 2. ус-

лбви -ĕ;

'мĕт -ĕ (грамматикйра);

услбвное наклонение ĕ'мĕт накло-

ненийĕ;

услбвные сок^зы услбви со-

юзĕсĕм

уснÿть (будущ.

уснÿ,

уснĕшь, ус-

нÿт; ирич.

действ.

прош. уснÿвший)

глаг.

сов. çывăрсă кай, ыйхă пут; он

никăк

не мбжет уснуть вăл ниепле

те çывăрсă каяймăсть

успевăть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют)

глаг. несов. 1. см. успĕть 2. ĕ'лкĕр,

ĕлкĕрсе пыр (вĕренÿре); он не ус-

певăет по матемăтике вăл математи-

кăпă ĕлкĕрсе пыраймăсть

Успение (-я) сущ. сред. Успени

(христиансен 12 тĕп уявĕнчен пĕри,

ăна Турă амăшĕ

вилнине

асăнса çур-

ла уйăхĕн 15-мĕшĕнче паллă тă-

ваççĕ)

успбть (будущ. -ĕю, -еешь, -ĕют)

глаг.

сов. ĕ'лкĕр, çит; успеть к пбез-

ду поездă çитсе ĕ'лкĕр

усп^х (-а) сущ. муж. (син. удăча;

ант. неудăча) ăнăçÿ, ă'нăçлăх, çитĕ-

нÿ'; добйться успĕха ăнăçÿ ту; Же-

лăю успеха! Ă'нăçлăх сунăтăп!

успешный прил. (син. удăчный),

успешно нареч. ă'нăçлăх, ăнăçÿллă,

çитĕнÿ'ллĕ; успешно выдержать эк-

зăмены экзаменсене ă'нăçлă тыт

успокбить

(будущ.

-бю, -бишь, -бят)

глаг. сов., кого-что лăплантăр, пу-

сăр,

кунĕлет; успокбить плачуще-

го ребенка макăракăн ачанă лăп-

лантăр

успокбиться

(будущ.

-бюсь, -бишь-

ся,

-бятся; яовел. ф. -бйся -бйтесь;

ирич.

действ. прош. -бившийся; де-

епр. -бившись) глаг. сов. лăплăн,

пÿсăрăн, кунĕлен; шторм прошел,

и мбре успокбилось тă 'вăл иртсе

кăйрĕ те, тйнĕс лăплăнчĕ

устăв

(-а)

сущ.

муж. устăв (органи-

заци

тытăмĕпе

ĕç йĕркине

çирĕпле-

текен

документ);

устав пăртии

пăрти

устăвĕ

устăлый прил. (син. утомлĕнный),

устало нареч. Ывăннă,

ырнă,

Ывăн-

чăк, ĕшĕнчĕк; устăлая походка

ывăн-

чăк ÿтă

устăть

(будущ.

-ăну, -ăнешь, -ăнут)

глаг.

сов.

Ывăн,

ĕшĕн, ыр; устăть от

ожидăния кĕтсĕ ывăн

ÿстный ирил. (ант. письменный),

ÿстно

нареч.

сăмахпа, сăмăх вĕ'ççĕн;

ÿстный экзăмен сăмăх вĕ'ççĕн ирт-

терекен экзăмен

устбйчивый ярил. (син. прбчный),

устбйчиво нареч. çирĕп, тă

'нăçлă,

тăтăрхăллă;

устбйчиво стоять на но-

гăх урă çинчĕ çйрĕп тăр

устранйть (будущ. -нк5, -нйшь,

-нят; прич. страд. прош. -нĕнный)

глаг.

сов. пĕтĕр, сир, сирсĕ яр; уст-

ранИть препятствия чăрмавсене сир-

се яр

устрбить

(будущ.

-бю, -бишь, -бят;

прич.

страд.

прош.

-бенный)

глаг.

сов.

(син. организовăть) что йĕркелĕ,

ту, тусă ирттер; устрбить концĕрт

концерт йĕркелĕ 2. что кăлăр, ту;

устрбить скандăл шăв-шăв кăлăр 3.

кого (син. поместйть) вырнаçтăр,

кĕрт; устрбить в общежИтие обще-

житие вырнаçтăр 4. (син. удовлетво-

рИть) кого тивĕçтĕр, çырлахтăр,

юрă;

это нас не устрбит ку пирĕ çыр-

лахтăрмĕ

устрбиться (будущ. -бюсь, -бишь-

ся,

-бятся;

повел.

ф. -бйся, -бйтесь;

лрич.

действ. прош. -бившийся; де-

епр. -бившись)

глаг.

сов. 1. 1 и 2 л.

не употр. (син. налăдиться) йĕрке-

лĕн,

майлăн, майлăш; жизнь по-

немнбгу устрбилась пÿрнăç майĕпен

майлашсă кăйрĕ 2. (син. поступйть)

кĕр, вырнăç; устрбиться раббтать

ĕçĕ кĕр

уступйтельный прил. килĕшÿ' -ĕ

(грамматикăра); уступйтельное на-

клонение килĕшÿ' наклонĕнийĕ; ус-

тупительнью соквы килĕшÿ' союзĕ-

сем

(сăм.,

вырăсла:

хотя,

пусть,

несмот-

ряна)

ÿстье (-я) сущ. сред.; множ. ÿстья

(-ьев)

1. вă 'рă, пыр (шыв тепĕр

шыва, кÿлле, тинĕсе юхса кĕрекен

вырăн);

ÿстье Цивиля Çавăл

вăррй

анă, çăвăр, шă'тăк; ÿстье шăхты

шăхта анй

усь!

(-бв) сущ. множ.; един. ус

(ÿса) муж. мă'йăх,

сухăл,

уссй * и

в ус не дÿет хăнк та тумăсть

утвердйтельный ирил. (ант. отри-

цăтельный), утвердйтельно нареч.

çирĕплетÿ' -ĕ; çирĕплетÿ'ллĕ, мăй-

лă,

килĕшÿ'ллĕ; ответить утвердй-

тельно килĕшсĕ хуравлă

утвердйть (будущ. -ржÿ, -рдйшь,

-рдят; ирич. страд. прош. -ржден-

ный)

глаг.

сов., кого-что (ант.

отвĕ-

ргнуть) çирĕплет, йЫшăн; утвер-

дйть смбту расхбдов тăкăк сметине

çирĕплĕт

утверждăть

(наст.

-ăю,

-ăешь,

-ăют)

глаг.

несов.

см.

утвердйть 2.

что

(син.

заявлять, говорйть)

калă,

те; çинĕ

тăр (сăмахпа); он утверждăет, что

не знал об Зтом вăл кун çинчен

пĕлмĕн тет

утешить

(будущ.

-шу, -шишь, -шат;

ирич.

страд. прош. -шенный) глаг.

сов., кого-что йăпăт, йăпăнăç кÿр;

утешить ребенка ачанă йăпăт

утес (-а)

сущ.

муж. хысăк, чул хы-

с^к

ÿтка (-и) сущ. жен. кăвакăл; дй-

кие ÿтки кăйăк кăвакалсĕм

ÿтренний ирил. (ант. вечĕрний)

ир -ĕ; ирхй; ÿтренняя зарЯ шÿрăм

пуç; ÿтренняя зарядка ирхй зарядка

ÿтренник (-а)

сущ.

муж. утренник,

ирхй уяв (ача-пйча валли)

ÿтро (ÿтра, с

утрă,

ÿтру, к утрÿ)

сущ. сред.; ÿтра (утр, ÿтрам, по ут-

рăм) множ. (ант. вĕчер) ир; пăс-

мурное ÿтро пĕ'лĕтлĕ ир; с утра до

вĕчера ир пуçласă каçчĕн

ÿтром нареч. (ант. вечером) ир,

ирхине; рано ÿтром ир-ирех

утсбг (-ă) сущ. муж. утк5г; глăдить

бельĕ утюгбм кĕпĕ-йĕмĕ утюгпă

якăт

уха (-й)

сущ.

жен. пулă шÿрпй; уха

из окуней улăнкă шÿрпИ

ухаб (-а) сущ. муж.

лăкăм,

лан-

кашкă, сакăлтă (çул çинче)

ухăживать

(наст.

-аю, -аешь, -ают)

глаг. несов., за кем-чем пăх, тимле,

тă'рăш;

ухăживать за цветăми че-

ч^к пăхсй

ÿстĕр;

ухăживать за боль-

ным чИрлĕ çыннă пăх

ухват (-а)

сущ.

муж. ухвăт (чÿлмек

тытмалли

хатĕр)

ÿхо (ÿха) сущ. сред.; множ. ÿши

(уш^й) хăлхă; собăка насторожИла

уши йЫтă хăлхине чанк тăрăтрĕ Ф

он и ÿхом не ведĕт вăл хăнк та ту-

мăсть; навострить ÿши хăлханă тă-

рăт, тимлесе

итлĕ;

ушăми хлбпать

çăварă карсă лар; сльпнать крăем ÿха

кăшт

илтсе юл; пб уши влюбИться

хЫтă юратсă пăрăх

ухÿдшиться 1 и 2

л.

не

употр.

(бу-

дущ.

-ится, -атся; ирич.

действ.

прош.

-ившийся;

деепр.

-ившись)

глаг.

сов.

(ант. улÿчшиться) начарлăн, япăх-

лăн;

положение ухÿдшилось ларÿ-

тăрÿ начарлăнчĕ

участвовать (наст. -вую, -вуешь,

-вуют; ярич.

действ.

наст. -вующий,

прош. -вовавший; деепр. -вуя) глаг.

несов., в чем хÿтшăн; учăствовать в

выборах суйлавă хÿтшăн

участие (-я) сущ. сред. 1.

хутшă-

нÿ; хутшăннй; принЯть участие в

выборах суйлавă хÿтшăн 2.

(син.

со-

чÿвствие) кă 'мăл тунй; отнестйсь

с участием к чужбму гбрю çын хуй-

хине кăмăлпă уя

уч^сток

(-тка)

сущ. муж. 1. лăп-

тăк, çĕр,

вЫрăн;

земельный учйсток

çĕр

лăптăкĕ 2. учăсток; избирăтель-

ный участок суйлăв учăстокĕ

учащийся (-щегося)

сущ.

муж., учй-

щаяся (-щейся) жен. вĕренекен; уча-

щиеся стăрших клăссов ăслă клас-

сенче вĕренекенсем

учĕбник (-а) сущ. муж. учебник,

вĕренÿ' кĕнекй; шкбльные учебники

шкул учебникĕсем

учĕбный ирил. вĕренÿ' -ĕ; учебный

год вĕренÿ" çÿлĕ

ученйк (-ă)

сущ.

муж., ученица (-ы)

жен. вĕренекен, шкул ачИ; он уче-

нйк

девятого клăсса вăл тă'ххăрмĕш

класрă вĕренет

уч^сть (будущ. учтÿ, учтĕшь, уч-

тÿт; прош.

учĕл, учлă,

учлб, множ.

учлй;

повел. ф. учтй; лрич. страд.

прош.

учтĕнный;

деепр.

учтя)

глаг.

сов.

шутă ил, уя; уч^сть замечăния то-

вăрищей юлташсен асăрхаттарăвĕсе-

не шутă ил

учеба (-ы) сущ. жен. вĕренÿ'; вĕ-

реннй;

учеба в техникуме техникум-

рă вĕреннй

ученый

(-ого)

1. ирил. вĕрентнĕ,

хăнăхтăрнă;

цИрке

выступЯют учĕ-

ные звери циркрă вĕрентнĕ чĕр чун-

сем вылясă кăтартăççĕ 2. сущ. муж.

ă 'слăхçă, ăсчăх, учĕнăй; всемИрно

извĕстный ученый тĕнчипе пăллă

ă'слăхçă

учет (-а) сущ. муж. шутлăв, учĕт;

шутă илнй;

учĕт

имÿщества пурлă-

хă шутă илни

учйлище (-а) сущ. сред. учйлище;

музыкăльное учйлище мÿзыка учи-

лищИ;

профессионăльные учйлища

профбсси училищисем

учйтель (-я)

сущ.

муж. вĕрентекĕн,

учитель; учйтель физики фИзика

учИтелĕ

учйтельница (-ы) сущ. жен. вĕрен-

тек^н,

учительница; учительницы

начăльной шкблы пуçлăмăш шкул

учительницисем

учИть (наст. учÿ, ÿчишь, ÿчат;

прич. действ. наст. ÿчащий и учă-