
жа,
 воровствб) çаратÿ, вăрлăв; çа-
ратнй,
 вăрланй; раскрыть хищение 
çаратăвă тупсă пăлăрт 
хйщник
 (-а) сущ. муж., хищница 
(-ы) жен. çă'ткăн, тискер кăйăк, 
çă'ткăн кăйăк; волк - безжЯлост-
ный хищник кăшкăр - ним хĕр-
хенÿ'сĕр çă'ткăн 
хИщный (кратк. ф. хйщен, хйщ-
на,
 хйщно, множ. хищны) лрил., 
хИщно
 нареч.
 1. тискĕр, çă'ткăн; хй-
щные
 живбтные тискер кайăксем, 
çă'ткăн чĕр чунсем; Ястреб - хй-
щная
 птица хурчкă - çă'ткăн кăйăк 2. 
(син.
 жăдный) çă'тăх, хăпсăнчăк, 
ĕмĕтсĕр; хйщные повăдки браконь-
еров браконьерсен хăпсăнчăк йăли-
с^м 
хладнокрбвие (-я) сущ.
 сред.
 (син. 
спокбйствие, вЫдержка; ант. волнĕ-
ние,
 беспокбйство) лă'пкăлăх, пăл-
ханмăнлăх, çйрĕп кă'мăл; сохранять 
хладнокрбвие лă'пкă пул, ан пăлхăн 
хладнокрбвный прш. (син. спокбй-
ный,
 вЫдержанный; ант. взволнб-
ванный,
 беспокбйный), хладно-
крбвно нареч. лă'пкă, пăлханÿсăр, 
пăлханмăн, çйрĕп кă'мăллă; хлад-
нокрбвно встрĕтить опăсность хă-
рушлăхă пăлханмăсăр
 кĕтсе
 ил 
хлеб (-а) сущ. муж.; множ. хлебы 
(-ов) и хлеба (-бв) 1. çă'кăр; бе-
лый хлеб шÿрă çăкăр; формовбй 
хлеб фбрмăллă çă'кăр; горбÿшка 
хлĕба çă'кăр сăмсй; испечь хлеб 
çă'кăр
 пĕçерсе кăлăр 2. тЫрă, тыр-
пÿл, тЫрă-пÿлă; яровые хлебă çурт-
рй,
 çурхи тырăсем; озймые хлеба 
кĕр тырри* уббрка хлеббв затянÿлась 
тЫрă
 вырассй вăрахă кайрĕ 4 вто-
рбй хлеб йккĕмĕш çă'кăр (çĕр улми(; 
Хлеб да соль! Апăчĕ тÿтлă пÿлтăр!; 
зарабăтывать себе на хлеб тăран-
мăлăх ĕçлесе ил; хлĕба не прбсит 
çă'кăр
 ыйтмăсть, пулнй кансĕрле-
мест 
хлĕбный прил. çă'кăр -ĕ; хлĕбный 
ларек çă'кăр лавкки 
хлебобÿлочный ирил.: хлебобÿлоч-
ные издĕлия çă'кăр-бÿлка, çă'кăр 
таврăшĕ 
хлеборбб (-а)
 сущ.
 муж. (син. зем-
леделец) çĕр ĕçченĕ 
хлебосбльный прил. (син. гостепри-
ймный) таравăт, вашавăт 
хлев (-а, о хлеве, в хлевÿ) сущ. 
муж.; множ. хлевă (-бв) витĕ; утеп-
ленный хлев ă'шă вите; овбчий хлев 
сÿрăх витй 
хлестать (наст. хлещÿ, хлещешь, 
хлĕщут; йовел. ф. хлещй; ирич. 
действ.
 наст. хлещущий,
 прош.
 хле-
стăвший;
 прич. страд. прош. хлĕс-
танный;
 деепр. хлещă) глаг. несов. 
1.
 кого-что (син. бить, ударять) çап, 
вĕт, вĕтелĕ, хулăлă, çатлаттăр; хле-
ст^ть конЯ кнутбм лашанă пушăпă 
çатлаттăр; хлестЯть прутбм хулăлă, 
хулăпă
 çап 2. 1 и 2 л. не употр. çу, 
тăк, шарлаттăр, чашлаттăр; дождь 
так и хлещет çÿмăр чашлаттарăть 
кăнă 
хлбпать (наст. -аю, -аешь, -ают) 
глаг. несов. 1. (син. ударять, бить) 
çап,
 çатлаттăр, шатлаттăр; хлбпать 
по спинĕ çурăмрăн çатлаттăр 2. (син. 
грбхать) хуп, шанлаттăр, кĕрслет-
т^р;
 хлбпать двĕрью алăкă шанлат-
тарсă хуп 3. (син. аплодйровать) ăлă 
çуп;
 артйсту дблго хлбпали артистă 
нумайччĕн ăлă çупсă саламлăрĕç 
хлбпковый прил. çĕр мăмăк -ĕ; 
хлбпковое волокнб çĕр мăмăк сÿ'сĕ 
хлбпок
 (-пка)
 сущ. муж. çĕр мă-
мăк; посĕвы хлбпка çĕр мăмăк уйĕ-
с^м 
хлопотать (наст. -очÿ, -бчешь, 
-бчут; повел. ф. -очй; прич. действ. 
наст. -бчущий, прош. -отăвший; де-
епр. -очă)
 глаг.
 несов. 1. (син. зани-
мăться) ĕçле, тăрмăш, аппалăн; ста-
рÿшка
 хлопбчет по хозЯйству кăр-